Wyjątkowo dobra książka popularnonaukowa dla laików, tym lepsza, że dotyczy trudnej dyscypliny nauki - astrofizyki. Moja wiedza w tej dziedzinie nie powala na kolana, strzępy informacji. A tutaj w ręce wpadła mi zupełna świeżynka, wydana zaledwie miesiąc temu, w maju 2017, "Astrofizyka dla ludzi, którzy się spieszą".

Spieszę donieść, że jeszcze nie jest przetłumaczona na język polski i jeśli czyta to potencjalny wydawca, apeluję: rewelacyjna pozycja, koniecznie trzeba ją opublikować na polskim rynku.

Autor kocha to, o czym mówi, czuć fascynację i umiejętność przekazywania skomplikowanych treści szerokiemu odbiorcy. Nawet kiedy gubiłam się w opisach różnych subatomowych cząstek, albo odkryciach ciemnej materii i energii (nie wystarczy, że są czarne dziury w kosmosie?), ani chwili nie nudziłam się. Neil deGrasse Tyson mówi o Wielkim Wybuchu, powstawaniu galaktyk, pierwiastków, poszukiwaniach życia w kosmosie, a nawet o teorii względności i fizyce kwantowej po prostu ciekawie. Skojarzyła mi się ta książka z "Błękitną kropką" Carla Sagana, moim zdaniem deGrasse Tyson jest bardziej przystępny.

"Astrofizyka..." kończy się rozdziałem pisanym w duchu humanizmu i ten fragment wręcz mnie wzruszył, a w literaturze popularnonaukowej to przecież rzadkość.

I w końcu - okładka jest piękna. Przepiękna.

Wyjątkowo dobra książka popularnonaukowa dla laików, tym lepsza, że dotyczy trudnej dyscypliny nauki - astrofizyki. Moja wiedza w tej dziedzinie nie powala na kolana, strzępy informacji. A tutaj w ręce wpadła mi zupełna świeżynka, wydana zaledwie miesiąc temu, w maju 2017, "Astrofizyka dla ludzi, którzy się spieszą".

Spieszę donieść, że jeszcze nie jest przetłumaczona na...