Rozstali się. Kiedy wyszło na jaw, że Luke i Violet zostali połączeni smutną przeszłością, w czasie której zostali zamordowani rodzice dziewczyny, ich kontakt się urwał. Po to, by za jakiś czas mogli się spotkać kolejny raz…

Pogrążający się Luke zadziera z niewłaściwymi ludźmi. Ścigany za oszustwa karciane ucieka, napotykając jednak niechlubnie pracującą na swoje utrzymanie Violet, która postanawia mu potowarzyszyć. Nie jednak groźni przestępcy okazują się jedynym problemem tych dwoje, ale także smsy, w których dziewczynie ktoś najwyraźniej grozi. Ukryci będą mieli okazję na chwilę odetchnąć, bo już wkrótce czeka ich niejedna próba, między innymi ta, dzięki której Violet zrozumie w jak wielkim tkwiła kłamstwie.

Czy można polubić bohaterów pochłoniętych hazardem czy handlem narkotykami? Kiedyś powiedziałabym, że nie. Ale teraz wiem, że nie można spieszyć się z odpowiedzią, bo czasami pod grubą warstwą pozorów kryje się prawda. I tak właśnie jest w ich przypadku. Violet przyzwyczaiła się już do tego, że nigdy nie pozna miłości swoich rodziców. Wychowywana przez człowieka, któremu musi odwdzięczać się za dach nad głową w najbardziej ohydny sposób, sprawia wrażenie gotowej na wszystko i odważnej. Wewnątrz wrażliwa, marząca o bezpieczeństwie i szczęściu nie wie, że los szykuje dla niej kolejny gwóźdź do trumny. Z kolei Luke coraz bardziej się pogrąża. Alkohol, hazard, bijatyki. Wszystko po to, by zapomnieć. To jednak taki bohater, któremu pomimo wielu użytych kłamstw można byłoby zaufać. Polubiłam ich oboje za niecodzienną kreację i za przełamanie stereotypów.

Pomimo tego, że głównym filarem treści jest oczywiście uczucie bohaterów, a namiętności i emocji w tym temacie nie brakuje, autorka nie skupiła całej uwagi na miłości, fundując czytelnikowi kilka łączących się w jedną historię wątków. Morderstwo, uzależnienia, trudne dzieciństwo czy handel używkami. Odbierające spokój smsy, prowadzone śledztwo, nowe odkrycia. Tytuł książki wyraźnie wspomina o przyszłości, choć to właśnie przeszłość tak wiele ma tutaj do powiedzenia. Na niecałych 240 stronach Jessica Sorensen zawarła burzliwą opowieść, pełną wrażeń, absolutnie nie cukierkową, z finałem bez oklepanego żyli długo i szczęśliwie wychowując uśmiechnięte dzieci. O zagubionym zaufaniu, o odebranej dumie, o ciemnym tunelu, w którym trudno znaleźć światło. Nie nudziłam się ciesząc, że autorka wymalowała tutaj tak rozbudowane tło.

Udana kontynuacja. Nieprzegadana, nieprzejaskrawiona, z piękna okładką. Nie rozwaliła mnie doprowadzając do łez, ale wielokrotnie wzburzyła czy rozczuliła. Pióro Jessiki Sorensen jak najbardziej mi odpowiada i z przyjemnością sięgnę po kolejne jej książki. A teraz nie pozostało mi nic innego, aniżeli polecić Wam tę historię.

http://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/

Rozstali się. Kiedy wyszło na jaw, że Luke i Violet zostali połączeni smutną przeszłością, w czasie której zostali zamordowani rodzice dziewczyny, ich kontakt się urwał. Po to, by za jakiś czas mogli się spotkać kolejny raz…

Pogrążający się Luke zadziera z niewłaściwymi ludźmi. Ścigany za oszustwa karciane ucieka, napotykając jednak niechlubnie pracującą na swoje...