H. Coben został się moim ulubionym pisarzem po przeczytaniu „Nie mów nikomu”.
To moje 29 spotkanie z nim (w tym 11 z Myronem i Winem). Na każdą kolejną powieść czekam z niecierpliwością.
Wszystkie jego książki oceniałem wysoko, w związku z tym moja ocena nie do końca może być obiektywna.
Plusy:
- powrót ulubionych bohaterów w pełni udany i satysfakcjonujący;
- kolejny ciekawy, idealnie skonstruowany pomysł na wciągająca fabułę;
- pokazanie, że nigdzie nie możemy czuć się do końca bezpieczni;
- o tragedii nigdy się nie zapomina, a nadzieja umiera ostatnia;
- szybka akcja, dynamiczne śledztwo, dramatyczne pościgi;
- styl pisania i język, który mi bardzo odpowiada;
- poczucie humoru, które czasami bawi do łez;
- czyta się szybko i lekko (za szybko);
- narracje prowadzone z perspektywy Wina powalają na kolana;
- zaskakujące zakończenie.
Minus – odsłonięcie tajemnicy psychopatycznego wizerunku Wina poprzez dopuszczenie do jego myśli, wolę go jednak w poprzednim wydaniu.
Ogółem książka bardzo dobra.

H. Coben został się moim ulubionym pisarzem po przeczytaniu „Nie mów nikomu”.
To moje 29 spotkanie z nim (w tym 11 z Myronem i Winem). Na każdą kolejną powieść czekam z niecierpliwością.
Wszystkie jego książki oceniałem wysoko, w związku z tym moja ocena nie do końca może być obiektywna.
Plusy:
- powrót ulubionych bohaterów w pełni udany i satysfakcjonujący;
- kolejny...