Jako że wczoraj skończyłam drugą część Szarego, a dzisiaj jednym tchem przeczytałam trzecią, to pozwolę sobie odnieść się od razu do obu książek i całej historii Szarego Maga.

Fabuła gna na łeb na szyję, kiedy zaczynamy czytać trudno już oderwać się od opowieści, której bieg co chwilę przerzuca nas w różne miejsca i czasy, przez co czasami na moment trzeba zamknąć okładkę i poukładać sobie w głowie fakty 

Powieść pisana jest chwilami jak bajka, pełna mistycyzmu i magii, a także nieustannie czającego się w pobliżu zła i zagrożenia, które wydaje się nie do pokonania, dopóki do akcji nie wkraczają bohaterowie. A tych jest na kartach powieści wielu, często noszących podwójne imiona, a niekiedy pojawiających się bez imion. Główny z nich, Szary Mag, wbrew swojemu tytułowi, nie jest zwykłym, przeciętnym czarownikiem, za którego pragnąłby uchodzić. Postacie zachowują tu wiele z bajkowości, ale ich motywacje są jak najbardziej umocowane i prawdziwe, dlatego od razu im kibicujemy i pragniemy, by osiągnęli swoje zamierzenia. Główna oś fabuły splata ze sobą losy Szarego Maga, niewolnicy Vivian, czarodziejki Mariki, żołnierza Hanta i dziewczyny z przytułku Estrelli.

Trup ściele się gęsto, a krew niemal wycieka spomiędzy liter. Połączenie bajkowej narracji z brutalnością rzeczywistości, daje nam zaskakujący efekt – książkę z licznymi przesłaniami, w której każdy znajdzie coś dla siebie. Autor pokazuje nam, jak ważna w życiu jest prawdziwa miłość, szczęście jakiego rodzice chcą dla swoich dzieci i wierność swoim ideałom.

Czytając trylogię Szarego Maga, momentami odniosłam wrażenie, że książka jest nieco okrojona. Jakby brakowało kilku „wyciętych scen”. Wielu rzeczy musimy się domyśleć, kiedy przeskakujemy od akapitu do akapitu, starając się nadążyć za biegiem zdarzeń. Zupełnie jakby Autor puszczał oko czytelnikowi i celowo milczeniem pomijał pewne wydarzenia, by za chwilę zupełnie zmienić sytuację bohaterów. Na lepszą lub gorszą.

I muszę się przyznać, że epilog powieści zostawił mi w głowie zupełną pustkę. Wyjaśnił jedno i zostawił kilka innych zagadek.
Zdecydowanie warta polecenia. Czytajcie wtedy, gdy macie zupełny wolny wieczór, bo prędko się nie oderwiecie!

Jako że wczoraj skończyłam drugą część Szarego, a dzisiaj jednym tchem przeczytałam trzecią, to pozwolę sobie odnieść się od razu do obu książek i całej historii Szarego Maga.

Fabuła gna na łeb na szyję, kiedy zaczynamy czytać trudno już oderwać się od opowieści, której bieg co chwilę przerzuca nas w różne miejsca i czasy, przez co czasami na moment trzeba zamknąć okładkę...