"Kwiat, który nie rozkwitnie" to zbiór wspomnień autorki. Wspomnień z czasów, kiedy jedyne co miała, to nadzieja - na przetrwanie, na lepsze jutro, na godne życie. Min pokazuje nam, ile można zyskać dzięki uporowi i silnej woli. Doświadczona przez życie wie, co to ciężka praca i wcale się jej nie boi. Pomimo przeciwności losu zbiera się na odwagę, by walczyć o siebie i swoje marzenia.
Czytając tę książkę zastanawiałam się, jak to możliwe, by tyle złych rzeczy spotkało jedną osobę. Mocno kibicowałam bohaterce, aby w końcu jej się powiodło. Ostatecznie przecież trzymam w ręku jej książkę, więc wiem, że sukces prędzej czy później się pojawi Mimo to wiele razy chciało się powiedzieć: basta! Niech wreszcie stanie się coś dobrego.
Maleńki minus to pewna chaotyczność podczas opowiadania o wydarzeniach związanych z córką. Historie nie są prowadzone na jednej linii czasowej. Raz czytamy o siedmiolatce, za jakiś czas dziewczyna jest już na studiach, a po chwili znów jest jedenastolatką. Ostatecznie kontekst wszystko wyjaśnia, jednak jak dla mnie uporządkowanie tych wydarzeń byłoby dużym plusem.
Czy polecam? Jak najbardziej. Chętnie też zapoznam się z poprzednimi dziełami Anchee Min.

"Kwiat, który nie rozkwitnie" to zbiór wspomnień autorki. Wspomnień z czasów, kiedy jedyne co miała, to nadzieja - na przetrwanie, na lepsze jutro, na godne życie. Min pokazuje nam, ile można zyskać dzięki uporowi i silnej woli. Doświadczona przez życie wie, co to ciężka praca i wcale się jej nie boi. Pomimo przeciwności losu zbiera się na odwagę, by walczyć o siebie i...