Nowo rozkwitła przyjaźń pomiędzy amerykańskimi ochotniczkami służby korpusu medycznego – Jo i Kay - zostaje wystawiona na próbę, po tym, gdy dziewczęta zostają wysłane w zupełnie inne części świata, aby wspierać wojska amerykańskie podczas II Wojny Światowej.Kay trafia na wyspy Pacyfiku, Jo na front zachodni.Jeżeli ciekawi Cię, czy przyjaciółki jeszcze się spotkają sięgnij po tę lekturę.

Powieść jest interesująca, miła w odbiorze.Zarówno Jo jak i Kay wzbudziły moją sympatię i zainteresowanie, na tyle, aby chcieć poznać zakończenie tej historii.Nie mogłabym nie oprzeć się chęci porównania fabuły do filmu „Pearl- Harbor”.Ilość stron wystarczająca.Nie jest to jednak najlepsza powieść z tego gatunku, które czytałam.Pomimo, że nie mam nic szczególnego do zarzucenia, ewidentnie mi czegoś brakowało (a może czegoś było za dużo?).Recenzję piszę z dużym opóźnieniem, i przyznaję,że szczegółów już nie pamiętam, ale jeśli ktoś lubi takiego rodzaju historie, myślę, że „Ogień wśród nocy” ma dużą szansę się spodobać.

Nowo rozkwitła przyjaźń pomiędzy amerykańskimi ochotniczkami służby korpusu medycznego – Jo i Kay - zostaje wystawiona na próbę, po tym, gdy dziewczęta zostają wysłane w zupełnie inne części świata, aby wspierać wojska amerykańskie podczas II Wojny Światowej.Kay trafia na wyspy Pacyfiku, Jo na front zachodni.Jeżeli ciekawi Cię, czy przyjaciółki jeszcze się spotkają sięgnij...

Książka oceniam jako dobrą i bardzo dobrą zarazem. Sam początek mnie wynudził. Ilość przeskoków w czasie, opisów i dygresji sprawiał, że gubiłam się w fabule. Zanikał mi moment kiedy ze wspomnień bohaterki wracamy do rzeczywistości. Jeśli był to celowy zabieg autorki to wyszedł jej doskonale jednak u mnie osobiście budował irytację. Samo ukazanie rzeczywistości wojennej jak najbardziej na plus. Być może na początku nie mogłam wciągnąć się w fabułę, bo patrząc na nią teraz z perspektywy całości, odnoszę wrażenie, że cała książka jest odzwierciedleniem tego co działo się w głowach i duszach przebywających na froncie. Chwila spokoju, powrotu do przeszłości i zaraz brutalny powrót do rzeczywistości spowodowany nalotem, krzykiem pacjentów itp. Jako czytelnik nieprzepadający za zbyt obszernymi opisami, początkowo męczyłam się bardzo. Na szczęście, głębiej weszłam w historie bohaterek kiedy po ponad połowie wstępu autorka pozwoliła poznać je bliżej i wczuć się w ich doświadczenia. Ostatnie strony wciągnęły mnie do reszty i te część książki oceniłabym jako bardzo dobrą.

Książka oceniam jako dobrą i bardzo dobrą zarazem. Sam początek mnie wynudził. Ilość przeskoków w czasie, opisów i dygresji sprawiał, że gubiłam się w fabule. Zanikał mi moment kiedy ze wspomnień bohaterki wracamy do rzeczywistości. Jeśli był to celowy zabieg autorki to wyszedł jej doskonale jednak u mnie osobiście budował irytację. Samo ukazanie rzeczywistości wojennej jak...

"Mówi pan, że to męski świat, i nie jestem tak naiwna, by się z panem nie zgodzić. Ale - tu się pochyliła, patrząc mu prosto w oczy - jeśli ten męski świat kiedyś znów pęknie znowu, potrzebna będzie cała armia pielęgniarek, by go poskładać do kupy. " tym fragmentem chce Was zachęcić do tej pełnej bólu ale i piękna książki...

"Mówi pan, że to męski świat, i nie jestem tak naiwna, by się z panem nie zgodzić. Ale - tu się pochyliła, patrząc mu prosto w oczy - jeśli ten męski świat kiedyś znów pęknie znowu, potrzebna będzie cała armia pielęgniarek, by go poskładać do kupy. " tym fragmentem chce Was zachęcić do tej pełnej bólu ale i piękna książki...

II wojna światowa.
Front zachodni.
✓Jo McMahon - stacjonuje w Europie. W zbombardowanym szpitalu polowym, jako jedyna ocalona z personelu medycznego, w krytycznych warunkach stara się utrzymać przy życiu siebie i sześciu pacjentów.
Wyspy Pacyfiku.
✓Kay Elliott - początkowa służba przebiega w spokojnej barwnej, słonecznej scenerii spotkań, flirtów... Ten iluzoryczny spokój zmienia się w piekło pod japońską okupacją.

Jo i Kay, - młode kobiety, przyjaciółki, ochotniczki. Służą w korpusie medycznym amerykańskiej armii. Dla armii poświęciły wiele, straciły to, co było dla nich najcenniejsze.

Losy tych kobiet przedstawione są na tle brutalnych działań wojennych. Chorób, cierpienia, osamotnienia, niewoli, głodu. Powieść prowadzi czytelnika przez piekło wojny, bazując na losach najbardziej bezbronnych: pielęgniarek, personelu medycznego, rannych żołnierzy...
Styl autorki jest plastyczny, wyrazisty, jednak z dużą dawką smutku, strachu, niesprawiedliwości, niepojętego cierpienia. Pomimo tego dość lekko czyta się tę powieść. A jednocześnie ciągle myśli o niezłomnych bohaterkach: jak one dały radę, jak mogły to przeżyć i co się z nimi stanie?

"Ogień wśród nocy" to przede wszystkim hołd złożony personelowi medycznemu, a szczególnie pielęgniarkom.

II wojna światowa.
Front zachodni.
✓Jo McMahon - stacjonuje w Europie. W zbombardowanym szpitalu polowym, jako jedyna ocalona z personelu medycznego, w krytycznych warunkach stara się utrzymać przy życiu siebie i sześciu pacjentów.
Wyspy Pacyfiku.
✓Kay Elliott - początkowa służba przebiega w spokojnej barwnej, słonecznej scenerii spotkań, flirtów... Ten iluzoryczny spokój...

"Poczuli niesmak do samych siebie za to, że stali się zobojętniali, znużeni, przepełnieni własnym cierpieniem, zmarznięci, głodni i brudni w środku i na zewnątrz, pokryci brudem, którego nie zmyje żadna woda. Wiedzieli, że odkąd sami przestali być ludźmi, nikogo nie trzymali za rękę, nie mówiąc o całowaniu, ich świat był światem przetrwania, zwierzęcym światem kąsania, szarpania i rozrywania, a niekiedy lizania ran."

"Ogień wśród nocy' to chwytająca za serce opowieść o kobietach i ich wewnętrznej sile do walki. To straszliwe ludzkie historie toczące się w latach okrutnej wojny, w których codziennie trzeba walczyć o takie wartości jak miłość czy przyjaźń.

Podczas czytania, poznajemy losy dwóch głównych bohaterek: Kay i Jo. Od samego początku wyczuwamy różnice pomiędzy nimi. Różni ich pochodzenie, osobowość, podejście do rodziny. Łączy ich chęć zrobienia czegoś dla innych. To właśnie dlatego w dalszej części akcji śledzimy ich poczynania w korpusie medycznym armii amerykańskiej. Taka służba kosztuje wiele wyrzeczeń. Poza tym przepełniona jest ona licznymi wewnętrznymi rozterkami i wyzwaniami dnia codziennego. Choroby, cierpienie, walka o życie to tylko podstawowe z nich.

Autorka rzuca nas w wir wydarzeń, toczących się na dwóch wojennych frontach. Trudne warunki szpitala polowego, regularne bombardowania, brak odpowiednich środków higienicznych i dostaw świeżego jedzenia oraz uciążliwi pacjenci. To tylko część problemów, z którymi muszą zmierzyć się nasze bohaterki. Z dala od bliskich skazane są bowiem tylko na siebie.

To nie jest jakaś wybitna literatura, jednak losy poszczególnych postaci tak wciągają czytelnika, że nieświadomie przewraca on kolejne strony powieści w oczekiwaniu na ostateczne zakończenie akcji. Warto przeczytać, aby choć trochę zapoznać się ze światem pielęgniarek wojennych.

Goodreads: 3,75

"Poczuli niesmak do samych siebie za to, że stali się zobojętniali, znużeni, przepełnieni własnym cierpieniem, zmarznięci, głodni i brudni w środku i na zewnątrz, pokryci brudem, którego nie zmyje żadna woda. Wiedzieli, że odkąd sami przestali być ludźmi, nikogo nie trzymali za rękę, nie mówiąc o całowaniu, ich świat był światem przetrwania, zwierzęcym światem kąsania,...

Dość poruszająca książka o mniej znanych wydarzeniach z okresu II wojny światowej w rejonie południowego Pacyfiku. Jednak tej historii czegoś zabrakło, jest zbyt powierzchowna i niedopracowana. Nie budzi głębszych emocji, nie zachęca do refleksji. Ma kilka atutów i ciekawszych wątków, lecz nic ponadto. Mimo wszystko warto po nią sięgnąć, bo każdy odnajduje przesłanie w zupełnie innej opowiesci.

Dość poruszająca książka o mniej znanych wydarzeniach z okresu II wojny światowej w rejonie południowego Pacyfiku. Jednak tej historii czegoś zabrakło, jest zbyt powierzchowna i niedopracowana. Nie budzi głębszych emocji, nie zachęca do refleksji. Ma kilka atutów i ciekawszych wątków, lecz nic ponadto. Mimo wszystko warto po nią sięgnąć, bo każdy odnajduje przesłanie w...

Zapamiętam na długo. Bohaterki stały mi się bardzo bliskie.

Zapamiętam na długo. Bohaterki stały mi się bardzo bliskie.

Opowieść o wojnie, miłości i wielkiej przyjaźni, której nie pokonała wojenna przeszkoda. Brakowało mi tutaj jednak większej dawki emocji i skupieniu się na szczegółach historycznych.

Opowieść o wojnie, miłości i wielkiej przyjaźni, której nie pokonała wojenna przeszkoda. Brakowało mi tutaj jednak większej dawki emocji i skupieniu się na szczegółach historycznych.

Autorka chciała, żeby bylo dramatycznie, ale wyszlo nijak. Zlepek różnych sytuacji z wojny.

Autorka chciała, żeby bylo dramatycznie, ale wyszlo nijak. Zlepek różnych sytuacji z wojny.

Ogólnie mówiąc,książka słaba i tak jestem z siebie dna , że w ogóle dałam radę przeczytać ją w całości,połowa książki bardzo nudna

Ogólnie mówiąc,książka słaba i tak jestem z siebie dna , że w ogóle dałam radę przeczytać ją w całości,połowa książki bardzo nudna