KTO ZABIŁ LAURĘ PALMER?

Pamiętam, jak parę lat temu, zaraz po maturach wsiąknęłam w „Miasteczko Twin Peaks”. Oglądałam jeden odcinek za drugim, zachwycając się chyba każdą rzeczą, którą można w tym serialu docenić – a jak każdy szanujący się fan wie – jest ich wiele. Od niesamowitej ścieżki dźwiękowej, przez grę aktorską, niepowtarzalnie skonstruowane postacie, po najbardziej tajemniczy i niezwykły klimat małego miasta z dużą dawką surrealizmu i fantastyki w tle.
Po serialu pozycją obowiązkową był dla mnie film „Ogniu krocz ze mną”, zaś po nim „Sekretny dziennik Laury Palmer”, który jeszcze parę miesięcy temu był wręcz nie do zdobycia.
Tymczasem, jak to powiedziała Laura w Czarnej Chacie - „I’ll see you again in 25 years” - po ćwierć wieku Twin Peaks powraca z 3 sezonem, a wraz z nim wznowienie książki, która jest dobrym dopełnieniem serialu.

Postać Laury Palmer była prekursorem dla wielu późniejszych kreacji „staczających się bohaterek” – piękna i idealna dziewczyna z dobrej rodziny, nagradzana za oceny, partnerka najprzystojniejszego chłopaka w szkole, która z czasem wpada w liczne nałogi, by na samym końcu swej drogi spotkać śmierć.
Gdy w serialu wspomina się o tym, jak żyła i co spotkało Laurę nie brzmi to tak „tragicznie i przekonująco”, tym bardziej, że od samego początku wiemy, że bohaterka rozkłada się siedem stóp pod ziemią. Dopiero po sięgnięciu po „Sekretny dziennik…” można się w jakiś sposób utożsamić z tą postacią, wejść w jej skórę.

Z początku dziennik wydaje się zwykłym pamiętnikiem młodej dziewczyny. Laura wspomina przyjaciół, zapisuje swoje drobne sekretny, opisuje zwykłe dnie. Dopiero po wkroczeniu BOBa (którego postaci, zachowaniu i symbolice można poświęcić najprawdopodobniej całą rozprawę doktorską) zaczyna się rozumieć, że w życiu Laury nie będzie już kolorowo. Dzień za dniem śledzimy jej szybki upadek, wpadnięcie w sidła narkotyków, brutalnego seksu i życia gdzieś na krawędzi egzystencji. Dziennik jest niepokojący, miejscami wręcz obrzydliwy. Strona za stroną czytelnicy przekonują się, że życie zaledwie szesnastoletniej miss szkoły nie było zabawne, piękne i kolorowe, a tylko (po wielu białych kreskach) – znośne.

Podsumowując – książka ta to obowiązkowa pozycja dla każdego fana Twin Peaks. Nie wyobrażam sobie, że ktoś, kto zachwycił się serialem, nie chciałby sięgnąć po dziennik Laury Palmer i z tym dziwnym niepokojem, który towarzyszy nam, gdy czytamy czyjeś prywatne zapiski, zagłębić się w wspomnienia kultowej bohaterki.

KTO ZABIŁ LAURĘ PALMER?

Pamiętam, jak parę lat temu, zaraz po maturach wsiąknęłam w „Miasteczko Twin Peaks”. Oglądałam jeden odcinek za drugim, zachwycając się chyba każdą rzeczą, którą można w tym serialu docenić – a jak każdy szanujący się fan wie – jest ich wiele. Od niesamowitej ścieżki dźwiękowej, przez grę aktorską, niepowtarzalnie skonstruowane postacie, po...