Traumatyczne wydarzenia, które spotykają nas w najmniej spodziewanym momencie, wpływają na nasze życie bezpowrotnie je zmieniając. Czasami jednak dochodzi do sytuacji, w których nasz organizm samoistnie wypiera je z pamięci aby nas chronić, byśmy mogli dalej normalnie funkcjonować, dalej żyć. Lea Mahler nie pamięta kompletnie nic ze swojego pobytu na rodzinnej wyspie, który miał miejsce ponad cztery miesiące temu. Pobytu, podczas którego w nieszczęśliwym wypadku samochodowym zginęła jej starsza siostra Sabina, a ona sama odniosła liczne obrażenia. Mimo, iż terapeutka stara się odwieść ją od tego pomysłu, kobieta ostatecznie postanawia powrócić na Poel. Pełna nadziei na odzyskanie utraconych wspomnień po raz kolejny pojawia się na niewielkiej wyspie, szukając wśród dawnych znajomych odpowiedzi na kłębiące się w jej głowie pytania. Wkrótce jednak okazuje się, że prawda, do której nieustannie będzie dążyć, nie będzie tak jednoznaczna, jak mogłaby tego oczekiwać, a mroczna przeszłość, która zdawała się być już dawno zamkniętym rozdziałem, nagle powraca ze zdwojoną siłą. Czy Lea odzyska wyparte przez nią wspomnienia? Czy tajemnicze okoliczności, w których przed dwudziestu trzech laty zniknął jej chłopak, w końcu się wyjaśnią?

"Życie to umieranie. Każdego dnia, po trochu. To nieubłagane prawo dotyczy każdego, lecz nie każdy potrafi je dostrzec."

Po genialnym "Domie mgieł", który wywarł na mnie naprawdę ogromne wrażenie, moje oczekiwania względem "Ruin na wybrzeżu" były bardzo wysokie. I o ile jedna świetna książka może być jedynie czystym przypadkiem, tak dwie, będące na równie wysokim poziomie już o czymś świadczą, a sam Eric Berg niepostrzeżenie trafił na moją skromną listę ulubionych pisarzy. I już wyjaśniam Wam dlaczego.

W pozycji tej narracja poprowadzona została dwutorowo. Jedna z nich przedstawia obecne wydarzenia, które ukazane są bezpośrednio z perspektywy Lei. Dzięki temu poznajemy wszystkie emocje oraz różne myśli trapiące główną bohaterkę. Z kolei narracja w trzecioosobowej formie skupia się na pobycie Sabiny na wyspie sprzed czterech miesięcy, który poprzedzał tragiczny w skutkach wypadek. Poprzez ten zabieg Berg sukcesywnie pogłębia narastające napięcie, jednocześnie sprawiając, że obie przeplatające się ramy czasowe są równie intrygujące.

Autor wykreował barwne, niezwykle realne postaci o skrajnie różnych charakterach i temperamentach. Wraz z kolejnymi rozdziałami stopniowo odzierał je z misternie nadanych im wcześniej warstw, ukazując tym samym czytelnikowi ich psychologiczną wielopoziomowość. Główną bohaterką jest Lea Mahler, mieszkająca od przeszło dwudziestu trzech lat w Buenos Aires fotografka, która po śmierci rodziców i zaginięciu ukochanego chłopaka postanowiła opuścić rodzinną wyspę. W historii pojawia się szóstka jej dawnych przyjaciół, z którymi niegdyś tworzyła zgraną grupę, spędzając razem z nimi całe wieczory w pobliskich ruinach - Pierre, miejscowy doktor, który jako jedyny osiągnął wyższe wykształcenie i oferuje jej tymczasowy nocleg, Mike, właściciel świetnie prosperującego przetwórstwa rybnego, który ożenił się z wyniosłą i obsesyjnie przejmującą się zdaniem innych ludzi Jacqueline, zgorzkniała Margrethe, opiekująca się schorowaną matką oraz pracująca jako pomoc domowa, która ledwie łączy koniec z końcem, jej brat Harry, grabarz, który sprawia wrażenie wręcz obłąkanego, mającego paranoję na punkcie opuszczonych ruin, no i w końcu Julian, chłopak, który 31 sierpnia 1990 roku był widziany po raz ostatni, który jakby rozpłynął się tamtej nocy we mgle. Przyglądając się wszystkim bohaterom z czasów gdy byli jeszcze nastolatkami i tak naprawdę dopiero wkraczali w dorosły świat można dostrzec, jak brutalnie życie zweryfikowało ich plany. Obecnie są kompletnie innymi ludźmi, całkowicie wypranymi z marzeń, zwyczajnie zrezygnowanymi. Ważną rolę w historii tej odgrywa również policjantka Sabina, siostra Lei, która mimo iż zawsze była poza paczką, po rozmowie z ojcem zaginionego Juliana postanawia rozwikłać tę zapomnianą już przez innych sprawę.

"Które wspomnienia są istotne, a które pozbawione znaczenia? Czy mam do czynienia z puzzlami pamięci, czy raczej z wytworami umysłu i wyobraźni? Nie mogłam ufać nawet sobie. To wstrząsające odkrycie było trudne do pojęcia, a jeszcze trudniejsze do zaakceptowania."

Uwielbiam styl Berga, tę płynność i drobiazgowość w tworzeniu niesamowicie wyrazistych opisów, które niczym klatki z najlepszych filmów pojawiają się w naszej wyobraźni. Akcja ma miejsce na niewielkiej bałtyckiej wyspie Poel, która niemal od razu kojarzy się z wakacyjnym wypoczynkiem i słonecznymi plażami - nic bardziej mylnego. Autor już od pierwszych stron roztacza ponurą, wręcz posępną aurę, a mroczny, małomiasteczkowy klimat i pojawiające się w tle historii ruiny skutecznie ją potęgują. Z każdym kolejnym rozdziałem atmosfera stopniowo staje się gęstsza, tym samym coraz mocniej przyciągając uwagę czytelnika. Niesamowicie do gustu przypadł mi sposób, w jaki Berg subtelnie wplata do historii kolejne liczne wątki, które mimo iż początkowo zdają się być oderwane od fabuły, ostatecznie tworzą spójną, uzupełniającą się całość. I chociaż tym razem miałam nie dać się zwieść, (nie)stety po raz kolejny tożsamość mordercy okazała się dla mnie ogromnym zaskoczeniem. Patrząc teraz na tę historię z perspektywy czasu mogę stwierdzić, że faktycznie pojawiały się drobne poszlaki mogące odpowiednio pokierować czytelnikiem, jednak ginęły one w tłumie zawiłych tropów i mnożących się niewiadomych.

Podsumowując, "Ruiny na wybrzeżu" to genialnie skonstruowany, mącący w głowie rasowy thriller, który niejednokrotnie Was zaskoczy. Z niecierpliwością wyczekuję "Zatoki cieni", kolejnej książki spod pióra Berga, a Was zachęcam do zagłębienia się w ten mroczny, nadmorski klimat - obiecuję, że nie pożałujecie

Traumatyczne wydarzenia, które spotykają nas w najmniej spodziewanym momencie, wpływają na nasze życie bezpowrotnie je zmieniając. Czasami jednak dochodzi do sytuacji, w których nasz organizm samoistnie wypiera je z pamięci aby nas chronić, byśmy mogli dalej normalnie funkcjonować, dalej żyć. Lea Mahler nie pamięta kompletnie nic ze swojego pobytu na rodzinnej wyspie, który...