Gdy już nas nie będzie zostaną po nas wspomnienia chowane w sercach i myślach bliskich. Może nie u wszystkich zachowamy się w pamięci w ten sam sposób, ale jakiś ślad powinniśmy zostawić. Z pewnością będzie to mieszanka dobrych, jak i złych wspomnień. Dopiero wtedy okazuje się jak wiele dla nich znaczyliśmy. Albo pamięć o nas zaginie w oka mgnieniu albo zachowa się po wsze czasy. Wszystko zależy od tego jak ułożą się uczucia i relacje z bliskimi za naszego życia. Bo dopóki żyjemy, nie zastanawiamy się nad myślami o naszej śmierci. Wydaje się ona tak odległa, istniejąca gdzie daleko, w przestrzeni za linią horyzontu naszego istnienia. Tak naprawdę jest przy nas bardzo blisko, na wyciągnięcie ręki.

Paula Hawkins zadebiutowała z prawdziwym rozmachem "Dziewczyną z pociągu". Zyskała rozgłos, cały czytelniczy świat oszalał na punkcie jej pierwszej książki. Zrobiono film z dobrą aktorką w obsadzie. Czegóż można chcieć więcej? Nie da się chyba lepiej wystartować. Jej przykład jest wyznacznikiem marzeń każdego marzącego o karierze pisarskiej, nieznanego rzeźbiarza opowieści ze słów.
Prostą rzeczą był fakt, że jej druga książka również przyciągnie rzesze czytelników. Pytanie tylko, że podobnie jak "Dziewczyna z pociągu", "Zapisane w wodzie" również okaże się powieścią dobrą, elektryzującą, zaskakującą, klimatyczną, wprowadzającą w stan naszej świadomości klimat melancholii, prawdy, jakiejś nostalgii, smutku, ludzkiego dramatu, który wydarzyć się może w życiu każdego z nas... Sposób narracji i jakość gry słów Pauli Hawkins w jednym i drugim przypadku stoi na bardzo wysokim poziomie. To pisarka, której warto się blisko trzymać. Sięga po znane schematy ludzkich zawirowań w świecie uczuć i emocji i wkłada w nie swoje własne przeżycia, której zbudowały jej sposób patrzenia na świat. Kawał dobrej literatury.
...
Książkę czyta się bardzo szybko. Przeskakujemy z rozdziału na rozdział, a narracja jest prowadzona z perspektywy różnych bohaterów...

To książka o ludzkich namiętnościach. Jest pełna zła, nienawiści, zazdrości, czystej ludzkiej pogardy. Pokazuje to, do czego człowiek jest zdolny, by ochronić swoich bliskich, by zapewnić im bezpieczeństwo. Poza tym pokazuje w jakim stopniu przeszłość ukrywa ludzkie zło, zamazuje karty historii, która już się wydarzyła. Im więcej czasu mija, tym trudniej jest cokolwiek udowodnić. Możliwe scenariusze są tylko pewnym prawdopodobieństwem. Znalezienie dowodów graniczy z cudem...

Wszystkim wydaje się, że mają ułożone życie, że czarny scenariusz dopadnie innych. Większość sądzi, że panuje nad sytuacją, że potrafią kontrolować swoje życie. Czasem jednak wystarczy jedna chwila, by wszystko się zmieniło.

Paula Hawkins potwierdziła swoją wielką klasę i w mojej opinii "ZAPISANE W WODZIE" ugruntowało jej pozycję. Trzecia książka z pewnością ponownie rozejdzie się jak świeża bułeczka :)

Gdy już nas nie będzie zostaną po nas wspomnienia chowane w sercach i myślach bliskich. Może nie u wszystkich zachowamy się w pamięci w ten sam sposób, ale jakiś ślad powinniśmy zostawić. Z pewnością będzie to mieszanka dobrych, jak i złych wspomnień. Dopiero wtedy okazuje się jak wiele dla nich znaczyliśmy. Albo pamięć o nas zaginie w oka mgnieniu albo zachowa się po wsze...