Rozczarowana po przeczytaniu "Dziewczyny z pociągu" długo zastanawiałam się czy w ogóle sięgnąć po kolejną książkę pani Hawkins. Czytelnicza ciekawość jednak zwyciężyła i tym razem dobrze, że tak się właśnie stało.
Tę książką pisarka miło mnie zaskoczyła i zniwelowała na pewno niesmak jaki pozostał po jej niefortunnym jak dla mnie debiucie.

"Zapisane w wodzie" wciąga czytelnika od pierwszych stron i zmusza do przeczytania do samego końca. Enigmatyczność i pewna ezoteryczność miasteczka, w którym toczy się akcja oraz sylwetek praktycznie wszystkich pojawiających się postaci tworzy swego rodzaju tajemnicę, którą czytelnik za wszelką cenę musi odkryć. Topielisko przyzywa nie tylko miasteczkowe kobiety, ale również samego czytelnika.

Można oczywiście zarzucić tej pozycji, że przede wszystkim brak w niej wartkiej akcji i miejscami może to być nużące, ale moim zdaniem książka niewiele na tym traci, taki po prostu styl ma Paula Hawkins. Ponadto ta mało dynamiczna akcja wiedzie nas do zakończenia, które gdyby właśnie nie taki styl jej prowadzenia, na pewno tak by nie zaskoczyło. Mało tego, według mnie zakończenie jest największym atutem tej książki. Język jest miejscami trochę za bardzo zawiły, ale w miarę czytania kolejnych stron , po prostu się do niego przyzwyczaja. Pomimo tego "Zapisane w wodzie" jest naprawdę godne polecenia.

Rozczarowana po przeczytaniu "Dziewczyny z pociągu" długo zastanawiałam się czy w ogóle sięgnąć po kolejną książkę pani Hawkins. Czytelnicza ciekawość jednak zwyciężyła i tym razem dobrze, że tak się właśnie stało.
Tę książką pisarka miło mnie zaskoczyła i zniwelowała na pewno niesmak jaki pozostał po jej niefortunnym jak dla mnie debiucie.

"Zapisane w wodzie" wciąga...