Powróciłem do sagi o Rudolfie po ponaddziesięcioletniej przerwie. Nie wiem jednak, czy to ja zdziadziałem, czy to Fabicka w międzyczasie uległa grafomanii w najbardziej infantylny sposób.
Zamiast śmiechu i współczucia lubiana do tej pory postać serwuje nam zażenowanie krytyką pełną nienawiści do wszystkiego i wszystkich. Można jedynie mieć nikłą nadzieję, by z kolejnymi rozdziałami brak szacunku do drugiego człowieka nabrał subtelności znanej z telewizji.
Pozycja dla szukających czegoś pozytywnego, pozwalającego oderwać się na chwilę od codzienności? Nie tym razem.

Powróciłem do sagi o Rudolfie po ponaddziesięcioletniej przerwie. Nie wiem jednak, czy to ja zdziadziałem, czy to Fabicka w międzyczasie uległa grafomanii w najbardziej infantylny sposób.
Zamiast śmiechu i współczucia lubiana do tej pory postać serwuje nam zażenowanie krytyką pełną nienawiści do wszystkiego i wszystkich. Można jedynie mieć nikłą nadzieję, by z kolejnymi...

Pierwsza strona ksiązki mna po prostu targneła. Poczułam ciekawość ciągu dalszego i zarazem rozpacz, żal. Jednym słowem ogarnął mnie smutek i ta książka w porównaniu do poprzednich części jest raczej smutna (przynajmniej w moim odczuciu). Jest dużo nawiązań do współczesnych wydzrzeń m.in. partii rządzacej oraz jej ideologi. Ukazuje życie bohaterów po 10 latach i czytając sama nie wierzyłam że jeszcze młodzi ludzie a już z takim bagażem doświadczeń. Sama jestem po 30-tce, mam 2-kę dzieci i całkiem inaczej wygląda mój światopogląd i świat (jest bardziej optymistyczny i myślę że równie zwariowany ). Plus dla autorki za ukazanie miłości Ojciec - dziecko (aż się wzruszyłam jak można bezgranicznie kogoś kochać za to jakim się jest, a nie ze względów materialnych czy tym podobnych). Czytajac nachodzą mnie myśli jak to sie stało że ludzie są dla siebie tak okrutni i egoistyczni i brak w nich bardziej zażyłych relacji i rodzinności - no ale takie mamy czasy , które są tutaj świetnie pokazane. Jedynie nie rozumiem co autorka miała na myśli opisując kwalifikację wojskową, ale się i tak uśmiałam (bo z własnej autopsji wiem jak to wygląda :) ). Polecam jak najbardziej i myślę że za kolejne 10 lat autorka cos nam opowie o dalszych losach Rudolfa G.

Pierwsza strona ksiązki mna po prostu targneła. Poczułam ciekawość ciągu dalszego i zarazem rozpacz, żal. Jednym słowem ogarnął mnie smutek i ta książka w porównaniu do poprzednich części jest raczej smutna (przynajmniej w moim odczuciu). Jest dużo nawiązań do współczesnych wydzrzeń m.in. partii rządzacej oraz jej ideologi. Ukazuje życie bohaterów po 10 latach i czytając...

Kwintesencja ofiary losu, pechowiec z charakteru i powołania, polski odpowiednik Adriana Mole powraca! Przedwcześnie dojrzały nastolatek z biegiem czasu płynnie przemienił się w zakompleksionego dzieciaka w ciele mocno nadgryzionym zębem czasu. Złudzenia prysły już dawno, ambicje zeżarły mole, ale marzenia pozostały. Ponownie okazuje się, że w surrealizmie współczesności, w dobie zawiedzionych nadziei i przegranej miłości na końcu pozostaje rodzina i najstarsi z przyjaciół. Nawet jeśli jest to najdziwniejsza z możliwych zbieranin kuriozów i indywiduów, ziemskich ufoludków, pomimo wiecznych awantur, bitw na śmierć i życie między członkami.

Kwintesencja ofiary losu, pechowiec z charakteru i powołania, polski odpowiednik Adriana Mole powraca! Przedwcześnie dojrzały nastolatek z biegiem czasu płynnie przemienił się w zakompleksionego dzieciaka w ciele mocno nadgryzionym zębem czasu. Złudzenia prysły już dawno, ambicje zeżarły mole, ale marzenia pozostały. Ponownie okazuje się, że w surrealizmie współczesności,...

Ubawiłam się :D

Ubawiłam się :D

Rudolf nadal jest fajtłapą do kwadratu, ale fajtłapą sympatycznym, jednak w książce nie jego przygody podobały mi się najbardziej, ale satyra na współczesnych polityków. Warto było przeczytać dla odprężenia.

Rudolf nadal jest fajtłapą do kwadratu, ale fajtłapą sympatycznym, jednak w książce nie jego przygody podobały mi się najbardziej, ale satyra na współczesnych polityków. Warto było przeczytać dla odprężenia.

Przyjemna i zabawna książka. Pani Fabicka wpada na moją listę dobrych polskich autorów. Polecam!

Przyjemna i zabawna książka. Pani Fabicka wpada na moją listę dobrych polskich autorów. Polecam!

Zabawna historia nie zawiodłam się i śmiałam się w niektórych momentach na głos mało która książka to potrafi. Polecam

Zabawna historia nie zawiodłam się i śmiałam się w niektórych momentach na głos mało która książka to potrafi. Polecam

Trochę mnie raziła w oczy ilość odniesień do sytuacji politycznej, według mnie było tego nieco za dużo. Całość jednak oceniam pozytywnie - bo czy można nie lubić Rudolfa?

Żal, że to była ostatnia część jego przygód, oj żal... :(

Trochę mnie raziła w oczy ilość odniesień do sytuacji politycznej, według mnie było tego nieco za dużo. Całość jednak oceniam pozytywnie - bo czy można nie lubić Rudolfa?

Żal, że to była ostatnia część jego przygód, oj żal... :(

Przeczytałam z polecenia, bo miała być śmieszna.
Była śmieszna, ale czasem aż tragiczna, ten świat nieporadnego Rudolfa Gąbczaka przyprawiał mnie o litość dla faceta, który przykrym zrządzeniem losu zostaje "kurem domowym". ale historia napisana jest zabawnie i podejrzewam, że cała seria jest warta do przeczytania. Chętnie zapoznałabym się z początkiem przygód Rudolfa.

Przeczytałam z polecenia, bo miała być śmieszna.
Była śmieszna, ale czasem aż tragiczna, ten świat nieporadnego Rudolfa Gąbczaka przyprawiał mnie o litość dla faceta, który przykrym zrządzeniem losu zostaje "kurem domowym". ale historia napisana jest zabawnie i podejrzewam, że cała seria jest warta do przeczytania. Chętnie zapoznałabym się z początkiem przygód...

Piąty tom też trzyma klasę.A tło polityczne-oby się sprawdziło w realu!!!

Piąty tom też trzyma klasę.A tło polityczne-oby się sprawdziło w realu!!!