Moje krytyczne podejście wynika być może z faktu, że - ze względu na wysokie oceny i pozytywne opinie - liczyłam na bardzo dobrą lekturę. Przyznam, że trochę się przeliczyłam.
Pomysł na treść świetny, z wykonaniem o wiele gorzej. Postaci mogły być naprawdę interesujące, wyszło jednak dość drętwo i bezbarwnie. Podczas czytania nie czułam ich emocji, opisy to jedynie suche fakty, niczego nie da się odszukać pomiędzy wierszami. Główny bohater nosi znamię wynikające z opuszczenia przez żonę... Doprawdy? Czytamy taką informację i nic poza tym. Przez resztę powieści w ogóle nie widać jego przeżyć. To samo dotyczy akcji, teoretycznie powinna trzymać w napięciu, bo temat i tło są do tego idealne. Tutaj jednak też coś się nie udało. W narracji zaś mają miejsce "przeskoki" z jednej postaci na drugą, czasem nie wiadomo, o kogo właściwie chodzi.
Mimo wszystko nie twierdzę, że czas spędzony z tą książką był stracony, chociażby ze względu na tematy historyczne w niej poruszone. Te są zdecydowanie na plus. Mam nadzieję, że autor w miarę upływu czasu zdobędzie doświadczenie i kolejne tytuły bardziej przypadną mi do gustu. Na pewno sięgnę po następne książki autorstwa p. Bochusa, bo widzę w nim potencjał.

Moje krytyczne podejście wynika być może z faktu, że - ze względu na wysokie oceny i pozytywne opinie - liczyłam na bardzo dobrą lekturę. Przyznam, że trochę się przeliczyłam.
Pomysł na treść świetny, z wykonaniem o wiele gorzej. Postaci mogły być naprawdę interesujące, wyszło jednak dość drętwo i bezbarwnie. Podczas czytania nie czułam ich emocji, opisy to jedynie suche...