Jedno trzeba przyznać - Jacek Dukaj odwalił kawał dobrej roboty pisząc "Perfekcyjną Niedoskonałość". Jak to zwykle u Dukaja bywa mamy tu pełno rozważań filozoficznych. Czy warto wciąż wspinać się po krzywej progresu, dążyć do coraz doskonalszej formy, a jednocześnie zatracać swoją tradycję, kulturę i człowieczeństwo? Czy może lepiej stać w miejscu i czekać na zagładę z rąk bytów na wyższym poziomie? Książka daje trochę do myślenia, autor stawia pełno takich pytań, jednak musimy odpowiedzieć sobie na nie sami.

Akcja powieści ma miejsce w XXIX wieku, gdzie wszystkie istoty dążą do doskonałości. Główny bohater, Adam Zamoyski, przebywa drogę "od zera do bohatera". Z początku mało znaczący, powoli przesuwa się
w górę po krzywej progresu stając się ważną personą w cywilizacyjnych rozgrywkach. Zamoyski wzbudził we mnie sympatię, tak samo jak Angelika McPherson i pozostali bohaterowie. Świat przyszłości przedstawiony przez Dukaja wygląda interesująco, jednak nie jest idealny. Można powiedzieć, że panuje tam feudalizm. Z jednej strony obywatele Cywilizacji Homo Sapiens - stahsowie i inni znajdujący się wyżej na krzywej progresu, mający nieograniczone możliwości, z drugiej zwykli ludzie żyjący na Ziemi tak, jakby XX wiek nigdy się nie skończył.

Fabuła książki jest niezwykle wciągająca, jednak niestety muszę wbić parę szpilek. Książkę czyta się ciężko, pełno jest naukowego żargonu. Oczywiście, na początku każdego rozdziału znajdują się przypisy, jednak trochę irytującym jest cofać się co drugą stronę i sprawdzać co dany termin oznacza. Kolejna sprawa, autor często przeskakuje
z jednego miejsca do drugiego, przez chwilę można poczuć się zagubionym.

Pomimo paru niedoskonałości książka jest perfekcyjna!

Polecam!

Jedno trzeba przyznać - Jacek Dukaj odwalił kawał dobrej roboty pisząc "Perfekcyjną Niedoskonałość". Jak to zwykle u Dukaja bywa mamy tu pełno rozważań filozoficznych. Czy warto wciąż wspinać się po krzywej progresu, dążyć do coraz doskonalszej formy, a jednocześnie zatracać swoją tradycję, kulturę i człowieczeństwo? Czy może lepiej stać w miejscu i czekać na zagładę z rąk...