Pierwszy raz spotkałem się z książką typu Cosy Mystery i jeżeli każda z nich tak wygląda to niestety był to mój ostatni raz.
Do połowy książki akcja rozgrywała się żółwim tempem. Dominuje natłok nazwisk, powiązań rodzinnych, opisów warstw społecznych, obyczajów, balowych strojów itp. Trzeba przyznać, że Pani Katarzyna zrobiła świetny research w aspekcie przedstawienia ówczesnych realiów (także ekonomicznych), ale niestety było tego tak wiele, że wątek kryminalny zacierał się coraz bardziej.

Dopiero od ok. 235 strony zaczyna się dziać coś co sprawia, że nie chcę już odkładać książki na półkę po 1-2 rozdziałach. Być może jestem ostatnio w gorszej kondycji intelektualnej, bo totalnie nie obstawiałbym jako mordercy tej osoby, która się nim okazała. Przez całą książkę (a właściwie jej drugą połowę, bo wcześniej nic się nie działo) miałem wrażenie, że w akcji jest tyle przypadków, że to aż nieprawdopodobne.

Skusiłem się na ten tytuł ze względu na to, że jestem Poznaniakiem i bez problemu odnajdywałem się w ulicach i miejscach przedstawionych w książce, bez patrzenia w mapę załączoną na końcu książki (za nią i za spis ulic także należy się plus).

Pierwszy raz spotkałem się z książką typu Cosy Mystery i jeżeli każda z nich tak wygląda to niestety był to mój ostatni raz.
Do połowy książki akcja rozgrywała się żółwim tempem. Dominuje natłok nazwisk, powiązań rodzinnych, opisów warstw społecznych, obyczajów, balowych strojów itp. Trzeba przyznać, że Pani Katarzyna zrobiła świetny research w aspekcie przedstawienia...