Jest to moja pierwsza przeczytana pozycja z gatunku sience-fiction, niespecjalnie pociąga mnie ten rodzaj powieści. Niemniej jednak z dużym entuzjazmem podchodziłam do tej książki, mając nadzieję na udaną lekturę, a to ze względu na liczne pozytywne opinie użytkowników LC. Z początku czytanie szło mi bardzo szybko, naprawdę się wciągnęłam, bo będąca pierwszą, historia kapłana była niesamowita - intrygująca, tajemnicza, budząca dreszcz strachu. Nie wszystkie opowieści Pielgrzymów mi się podobały - historia żołnierza nudna, a jego "miłość", a przede wszystkim to jak się narodziła i dlaczego tak wyczekiwał kolejnego spotkania z "ukochaną"- bez komentarza. Historia poety i uczonego (chociaż przypadek Racheli nie jest oryginalnym pomysłem, bo jak wiemy Pan Fitzgerald napisał w 1922 roku podobną historię o Benjaminie Buttonie) bardzo mi się podobały, czego nie można powiedzieć o historii pani detektyw (z początku bardzo wciągająca, intrygująca, a z czasem nudna, bo autor przesadził z długością i ilością (za każdym razem, kiedy była o nim mowa) przypomnień czytelnikowi, że stary pistolet Brawnie odziedziczyła po ojcu- naprawdę, raz wystarczy...). Historia konsula nie wzbudziła we mnie żadnych większych emocji i nie wciągnęła mnie specjalnie.
Zbyt wiele jest niedomówień, niedopowiedzeń, niewyjaśnionych spraw - możliwe, że kiedy sięgnę po kolejny tom, to uzyskam odpowiedzi na wszystkie moje pytania, ale patrząc i oceniając jedynie tom pierwszy mam mieszane uczucia.
Nie wiem, czy tylko ja tak odebrałam zakończenie, ale wydało mi się strasznie kiczowate i tanie (idący za ręce bohaterowie, którzy śpiewają piosenkę z filmu o czarnoksiężniku z Oz).
Plus dla autora za sprytny tytuł (a raczej tytuły, bo jest także i Endymion), który okazuje się być tytułem poematu XIX wiecznego poety Johna Keats'a, a który ma trochę wspólnego z fabułą książki. Lubię, kiedy autor podchodzi do pisania w ten sposób, że umieszcza w swojej powieści elementy, historie i wydarzenia z prawdziwego, znanego nam świata. Myślę, że świadczy to o wiedzy i oczytaniu autora, a także rzetelnym podejściu do pisania (szczególnie podobały mi się odniesienia do sztuki Eschera, malarstwa Boscha i architektury gotyckiej).

Jest to moja pierwsza przeczytana pozycja z gatunku sience-fiction, niespecjalnie pociąga mnie ten rodzaj powieści. Niemniej jednak z dużym entuzjazmem podchodziłam do tej książki, mając nadzieję na udaną lekturę, a to ze względu na liczne pozytywne opinie użytkowników LC. Z początku czytanie szło mi bardzo szybko, naprawdę się wciągnęłam, bo będąca pierwszą, historia...