Przejmująca, niewiarygodna i głęboka w swojej wymowie opowieść o miłości dwojga ludzi zapisana na kartach pamiętnika. Cudowne, pełne ciepła i uczucia wspomnienia sędziwego mężczyzny - Noaha, który w jesieni swojego życia opiekuje się swoją cierpiącą na chorobę Alzheimera, ukochaną i jedyną żoną - Allie. Będąc przy niej przez cały czas mężczyzna próbuje choć na kilka chwil przywrócić jej pamięć i świadomość wykorzystując do tego wspomnienia ich wspólnego życia, ich ogromnej miłości i bezgranicznego oddania. Noah stoi przed bardzo trudnym wyzwaniem, czymś raczej niemożliwym do osiągnięcia przy takim stadium choroby. Jednakże dzięki ogromnej sile woli, konsekwencji, uporowi i wytrwałości udaje mu się wyrwać chorobie pojedyncze dni(a właściwie godziny), które nazywa "dobrymi dniami", kiedy żona poznaje go, kojarzy i przypomina sobie o łączącym ich uczuciu. Każdy taki "dobry dzień" ma wielką wagę i pozwala mężczyźnie wierzyć, że jego wysiłki nie idą na marne. Noah czerpie stąd siłę aby wytrwać w tym co robi.
Noah w wieku 80 lat zmaga się z wieloma słabościami swojego ciała i tym trudniej walczyć mu o żonę z jej chorobą. Jednak pomimo trudów i niedomagań nie poddaje się, Allie jest dla niego najważniejsza, ważniejsza od całego świata, od niego samego.
Miłość łącząca tych dwoje ludzi wydaje się być idealna, wręcz baśniowa, pozbawiona egoizmu, piękna i głęboka.
Książkę czyta się jednym tchem. Jest wzruszająca, chwilami łzy same cisną się pod powieki.
Jest to kolejna powieść Sparksa, na której się nie zawiodłam. Odpowiada mi jego styl, sposób przekazywania problemów, patrzenia na życie i otaczający świat.
Zachęcam do lektury.

Przejmująca, niewiarygodna i głęboka w swojej wymowie opowieść o miłości dwojga ludzi zapisana na kartach pamiętnika. Cudowne, pełne ciepła i uczucia wspomnienia sędziwego mężczyzny - Noaha, który w jesieni swojego życia opiekuje się swoją cierpiącą na chorobę Alzheimera, ukochaną i jedyną żoną - Allie. Będąc przy niej przez cały czas mężczyzna próbuje choć na kilka chwil...