„Najdłuższa noc” Marka Bukowskiego, Macieja Dancewicza to niezwykle ciekawa lektura, inspirowana zdarzeniami z serialu „Belle Epoque”. Powieść kryminalna wydana w pięknym stylu ukazuje nam obraz XX-wiecznego Krakowa. Łączy w sobie wątki brutalnych zbrodni z wątkiem nieszczęśliwej miłości głównego bohatera.

Jan Edigey- niespełna 30- letni syn wybitnego profesora oraz lekarza, płynie na Stanku „Legion”, który zmierza do Madagaskaru. Na miejscu dowiaduje się o śmierci swojej matki. To skłania go do powrotu do rodzinnego Krakowa, skąd kilka lat temu wyjechał, aby zapomnieć o nieszczęśliwej miłości do bogatej szlachcianki- Konstancji. W tym czasie w Krakowie dochodzi do makabrycznych zbrodni. Giną kobiety okrutnie okaleczane przez swojego oprawcę. Jan podążając tropem zbrodni, próbuje odkryć ich sprawcę. Z czasem wszystko układa się w pewien logiczny schemat. Kto tak naprawdę stoi za tak okrutnymi czynami? Jaką rolę odgrywa tutaj symbolika?

Powieść ukazuje nam obraz XX- wiecznego Krakowa oraz jego społeczeństwa. Przedstawia nam zróżnicowanie społeczne jego mieszkańców, nędzę i zacofanie ludzi tamtej epoki. Podziały odzwierciedlają się także w miejscu zamieszkania. Krakowski Kazimierz jest miejscem przepełnionym szemranym towarzystwem, przestępczość jest tutaj czymś, co już nie budzi niczyjego zdziwienia. Można również zaobserwować narastającą niechęć w stosunku do ludności żydowskiej.

Do tego mamy wątek nieszczęśliwej miłości Jana i szlachcianki Konstancji. Ukazuje on nam towarzyskie konwenanse i ich konsekwencje. Dużą rolę w przypadku związków odgrywała pozycja społeczna i bogactwo, jakim dysponował kandydat. Główny bohater dla swojej wybranki jest gotów poświęcić wszystko. Ale czy aby na pewno wszystko?

Książka napisana jest barwnym, plastycznym językiem, co pobudza wyobraźnię czytelnika. Wartka i dynamiczna akcja rozbudza naszą ciekawość, wprowadzając nas w świat zbrodni, tajemnic, sekretów. Do tego interesujące dialogi, które czytałam z wielką przyjemnością. Jest to powieść, w której ważną rolę odgrywa symbolika i jej znaczenie w stosunku do poszczególnych zbrodni.

Brakowało mi tutaj jednak nastroju napięcia i niepewności, atmosfery strachu i grozy w związku z dokonanymi morderstwami.

Podsumowując „Najdłuższa noc” to ciekawa lektura, którą warto przeczytać przed obejrzeniem serialu telewizyjnego, którym została zainspirowana.
Powieść polecam i zachęcam do czytania.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu MUZA S. A.

ksiazkowyswiatmoniki.blogspot.com

„Najdłuższa noc” Marka Bukowskiego, Macieja Dancewicza to niezwykle ciekawa lektura, inspirowana zdarzeniami z serialu „Belle Epoque”. Powieść kryminalna wydana w pięknym stylu ukazuje nam obraz XX-wiecznego Krakowa. Łączy w sobie wątki brutalnych zbrodni z wątkiem nieszczęśliwej miłości głównego bohatera.

Jan Edigey- niespełna 30- letni syn wybitnego profesora oraz...