Swing było przyjemną lekturą i było miło poznać losy innych członków rodziny Landry. Chociaż osobiście książka podobała mi się mniej niż jej poprzednia część. Polubiłam Danielle chociaż jej problemy i zachowanie czasami było dla mnie bardzo frustrujące. Chemia między Danielle a Lincolnem była niezaprzeczalna i bardzo przyjaźnie czytało się dialogi między nimi. Sam Lincoln mnie zaskoczył, może dlatego, iż po poprzedniej części wyobrażałam go sobie bardziej jako sportowca - szczęściarza rodziny, który dostawał wszystko to co chciał, a tu jednak zaskoczyła mnie jego inna strona.
Myślę, że książka spodoba się wszystkim, którzy pokochali rodzinę Landry.

Swing było przyjemną lekturą i było miło poznać losy innych członków rodziny Landry. Chociaż osobiście książka podobała mi się mniej niż jej poprzednia część. Polubiłam Danielle chociaż jej problemy i zachowanie czasami było dla mnie bardzo frustrujące. Chemia między Danielle a Lincolnem była niezaprzeczalna i bardzo przyjaźnie czytało się dialogi między nimi. Sam Lincoln...

"This is what I've been looking for, the missing piece of my life that was only visible when everything else was stripped away."

Jak na Adrianę Locke, którą bardzo lubię to "Swing" wypadło bardzo słabo. Przyjemna historia, ale nie wniosła nic ciekawego. Nie przechodziły mnie dreszcze... fabuła była zbyt oklepana i nijaka, a przecież po przeczytaniu "Sway" i poznaniu troszeczkę Lincolna, wysokie oczekiwania były uzasadnione. Cóż... jak widac nie zawsze wychodzi super. Przez wzgląd na rodzinę Landry i jej bliską relację robi się mdło, okropnie słodko - a to nie sa moje gusta. Główna bohaterka - Danielle okropnie mnie denerwowała swoją słabością charakteru, chociaż jej pewność siebie dotycząca jej kobiecości była bardzo fajną odmianą, z kolei Lincoln... był dla mnie płaski, bez wyrazu... ich uczucie - słabiutkie, cały ten motyw zakochania odbył się zbyt szybko... w pewnym momecie Danielle twierdzi, że nie chca się spieszyć a z kolei epilog pokazuje coś zupełnie innego - tym bardziej w przypadku dwóch osób, które praktycznie się nie znają.

Niestety... "Swing" to jak dla mnie nic więcej jak przeciętniak.

"This is what I've been looking for, the missing piece of my life that was only visible when everything else was stripped away."

Jak na Adrianę Locke, którą bardzo lubię to "Swing" wypadło bardzo słabo. Przyjemna historia, ale nie wniosła nic ciekawego. Nie przechodziły mnie dreszcze... fabuła była zbyt oklepana i nijaka, a przecież po przeczytaniu "Sway" i poznaniu...