Ktoś tu słusznie zauważył w swojej opinii na temat tej książki, że powinna być lekturą obowiązkową w szkole. Zgadzam się dodając od siebie, że jeżeli już to w ostatniej klasie szkoły średniej kiedy można liczyć na to, że część młodzieży będzie miała podstawy by zrozumieć o czym tu pisze autor.
W. Łysiak to autor znienawidzony przez tytułowy salon. Prócz nienawiści ta grupa wzajemnej adoracji stosuje także metodę pomijania czy przemilczania i przez pewien czas to działało, ale mamy A. D. 2017 i to już nie bardzo funkcjonuje. "Salon. Rzeczpospolita kłamców" była wydana A. D. 2004 i ci co czytali w tamtym czasie tę książkę mam wrażenie musieli być w ciężkim szoku, nie wszyscy oczywiście.
Czym jest tzw. salon, owo kółko wzajemnej adoracji? Ogólnie to środowisko "gazety wybiórczej", pierwotnie komunistycznego, wtórnie postkomunistycznego tygodnika "polityka" oraz wszelkiej maści pisarzy, artystów powiązanych z tymże. Salon jest jednak całkiem subtelny i autor określa go kolorem różowym, nie zaś czerwonym haha!
W. Łysiak można by napisać wali młotkiem prosto w twarz kiedy odbrązawia takie "ałtorytety" jak: A. Michnik, śp. B. Geremek, śp. Cz. Miłosz, śp. W. Szymborska czy śp. J. Kuroń. Dla człowieka, który uległ propagandzie III RP z pewnością będzie to kubeł zimnej wody, ale uważam, że jeżeli ma umysł otwarty i nie jest zacietrzewiony to z pewnością zostanie uleczony!
Jest w tej książce wiele cytatów autorów, którzy walczyli i walczą z salonem, ale także i wypowiedzi czy fragmenty pism samych bohaterów, "ałtorytetów" pochodzących z ich "czerwonej" przeszłości, które pragną do dziś zamazywać.
Książka napisana świetnym językiem. Czyta się lekko, a treści wcale nie lekkie, a dla mnie to świadczy o dużym talencie autora.
Czytając "Salon..." czegoś nowego tu nie odkryłem, ale to tylko z tego powodu, że A. D. 2017 to panujący wszędzie Internet gdzie oprócz śmieci można wyczytać wiele wartościowych informacji kiedy się tylko jest tym zainteresowanym, cenzury jak na lekarstwo. Po drugie już kilka lat wcześniej czytałem m. in. "Nie lubię tolerancji" R. Legutko czy "Michnikowszczyznę..." R. A. Ziemkiewicza gdzie czytelnik ma styczność z bardzo podobną tematyką.
Na koniec dodam, że ta pozycja W. Łysiaka pokazuje, że najnowszą historię Polski, od A. D. 1989 należy napisać od nowa, bo to co "wciskano" narodowi do tej pory jest kłamstwem. Pierwszy dowód z brzegu to casus Lecha "Bolka" Wałęsy.

Ktoś tu słusznie zauważył w swojej opinii na temat tej książki, że powinna być lekturą obowiązkową w szkole. Zgadzam się dodając od siebie, że jeżeli już to w ostatniej klasie szkoły średniej kiedy można liczyć na to, że część młodzieży będzie miała podstawy by zrozumieć o czym tu pisze autor.
W. Łysiak to autor znienawidzony przez tytułowy salon. Prócz nienawiści ta grupa...