„Dama z kotem”, to komedia w czystej postaci, pełna pomyłek, niedopowiedzeń, wzajemnego niezrozumienia, z szajbniętą główną bohaterką na czele. Zuzanna jest kobietą niemożliwą, robi z igły widły, bez przerwy pakuje się w kłopoty, jest niezdarna i bardzo zakręcona. Z całą pewnością brakuje jej jakiejś klepki, ale nie idzie jej nie lubić, jest przeurocza na swój oryginalny sposób. Potrafi rozkręcić aferę, zanim jeszcze dowie się o co chodzi. Mąż i osoby, które znają ją dłużej niż dwie godziny, wiedzą doskonale do czego jest zdolna, dlatego wolą jej ustępować w sporach. Uwielbiam takie barwne postacie, dzięki nim uśmiech nie schodzi mi z twarzy, a w połączeniu z delikatnym, tajemniczym wątkiem kryminalnym, lektura staje się dla mnie doskonałą zabawą.

Michał – idealny mąż najlepszej żony, dostaje ofertę pracy w Wiejskim Ośrodku Zdrowia w Bangladeszu, polskim, nie azjatyckim. Wraz z Zu i dwójką dzieci: Jasiem i Małgosią, mają przenieść się tam rok. Zuzanna nie jest zachwycona tym pomysłem, ale po długich namowach daje się przekonać. Niespodziewanie właścicielka pensjonatu, w którym mają zamieszkać, znika w niewyjaśnionych okolicznościach. Wszyscy lekceważą to zdarzenie, wszyscy prócz głównej bohaterki… Zuzannie przyjdzie zmierzyć się z tajemniczą fundacją, kilkoma zwierzętami gospodarczymi oraz tajemniczą małpką, nie zabraknie wędrówek na dachu i znikających rondli.

Ta książka to przede wszystkim porządna dawka dobrego humoru, cyrk na kółkach, z tajemniczą małpką na czele dostarczy do Waszych organizmów endorfiny odpowiedzialne za dobre samopoczucie. „Dama z kotem” jest lekka, jej akcja mknie do przodu niczym błyskawica i co najważniejsze – wciąga, od pierwszej strony czytelnik zastanawia się: „o co do diabła w tym wszystkim chodzi?” i czyta dalej, aż do staniej strony.

Czuję, że z główną bohaterką mogłabym napić się kawy, albo lepiej nie, bo zamiast cukru, na pewno znalazłabym w niej sól. W pewien sposób się z nią utożsamiam, bywam równie szalona, choć ona zdecydowanie przewyższa moje umiejętności w tej dziedzinie. Żałuję, że książkę czyta się tak szybko, bo niezwykle miło towarzyszyło mi się Roszkowskim w ich przedziwnych przygodach. Pociesza mnie myśl, że wydane zostały również inne powieści z Zuzanną na czele.

Prezentowane przeze mnie dzieło Iwony Czarkowskiej będzie idealną, niezobowiązującą lekturą dla tych, którzy lubią od czasu do czasu sięgnąć po lekkie, typowo kobiece pozycje z barwnymi, różnorodnymi bohaterami, zabawnymi dialogami, nutą prawdziwego życia oraz wyolbrzymionymi stereotypami.

„Dama z kotem”, to komedia w czystej postaci, pełna pomyłek, niedopowiedzeń, wzajemnego niezrozumienia, z szajbniętą główną bohaterką na czele. Zuzanna jest kobietą niemożliwą, robi z igły widły, bez przerwy pakuje się w kłopoty, jest niezdarna i bardzo zakręcona. Z całą pewnością brakuje jej jakiejś klepki, ale nie idzie jej nie lubić, jest przeurocza na swój oryginalny...