Dla kogoś takiego jak ja, kto zaczął czytanie gatunku od (chyba) najcięższego kalibru, tj. Tolkiena i Sapkowskiego, Trylogia Trudi Canavan nie będzie wybitna, czy nawet rewelacyjna. Wszystkie, nazwijmy to mocniejsze sceny są "wybielone" i "wygładzone". Nie żebym była zwolenniczką krwi, przemocy i gwałtu, ale powieść wydaje się przez to nieco naiwna, czasem wręcz dziecinna. Magia jest tu też potraktowana trochę powierzchownie, ale to wcale nie musi być wadą, ponieważ tworzy miłe tło dla wydarzeń i przygód opisanych w książce (a właściwie w książkach). Wydaje mi się, że powieść z tomu na tom się trochę rozwinęła, dlatego "Nowicjuszkę" oceniam jako dobrą a pozostałe dwa tomy jako bardzo dobre. Moje osobiste odczucie jest takie, że powieść pozwoliła mi wrócić do czasów nastoletnich, gdy człowiek tak mocno przeżywał losy młodych bahaterów/ bohaterek i odbierał ich uczucia: rozterki, wątpliwości, przyjaźnie, miłości ... i mnóstwo przygód. POLECAM!

Dla kogoś takiego jak ja, kto zaczął czytanie gatunku od (chyba) najcięższego kalibru, tj. Tolkiena i Sapkowskiego, Trylogia Trudi Canavan nie będzie wybitna, czy nawet rewelacyjna. Wszystkie, nazwijmy to mocniejsze sceny są "wybielone" i "wygładzone". Nie żebym była zwolenniczką krwi, przemocy i gwałtu, ale powieść wydaje się przez to nieco naiwna, czasem wręcz dziecinna....