Za żelazną kurtyną witamy, panie Kurt.
Kurtyną ludzi dzielącą.
Sztuczny to podział. Przez decydentów wygenerowany. A jak bardzo bezduszny, dla tych od zawietrznej żyjących, przekona się Pan, na skórze własnej. To nie Szwecja, gdzie luzak na luzaku siedzi. I luzakiem pogania. To miejsce, gdzie uszy ściany mają. Ludzie nie chodzą, tylko przemykają. A szarość, dominującym kolorem jest. Szare są domy, szara namacalność . I ścieżki życia są szare . Nie ma jak głowy obrócić, by nie czuć cuchnącego oddechu Kraju Rad. Naszego wspólnego Brata Wielkiego. Który postanowił, że nie tylko bratem będzie.
Mamą, tatą, sędzią, belfrem i spowiednikiem też.
I katem.
Wydarzenia ukraińskie śledząc, czyta się jak news dzisiejszy.
Zielone ludziki.
Czy ich oczy mogą kłamać ? Chyba tak.
Czy potrafią serce złamać ? Chyba tak.
Gdy się farsa zmieni w dramat.
Jak się Pan odnajdzie, panie Kurt ? I czy ?
Sam Mankell się odnalazł. By za chwilę się zgubić.
Szarość Go pochłonęła.
Komuny temat - trudny temat.
Dla Szweda.

Za żelazną kurtyną witamy, panie Kurt.
Kurtyną ludzi dzielącą.
Sztuczny to podział. Przez decydentów wygenerowany. A jak bardzo bezduszny, dla tych od zawietrznej żyjących, przekona się Pan, na skórze własnej. To nie Szwecja, gdzie luzak na luzaku siedzi. I luzakiem pogania. To miejsce, gdzie uszy ściany mają. Ludzie nie chodzą, tylko przemykają. A szarość, dominującym...