Właśnie skończyłam czytać "Najstarszego" i jedyne o czym teraz myślę to, by jak najszybciej sięgnąć po kolejną część ! Ta książka zawładnęła moim umysłem. Sercem i duszą wciąż jestem z Eragonem, Saphirą i wszystkimi ich sojusznikami i przyjaciółmi. Książka pełna zaskakujących zwrotów akcji. Zaskakujące zakończenie. Może nie tyle całe zakończenie, co wątek związany z rodziną Eragona.

Pewnie powtarzało to już wiele osób, ale nie sposób nie wspomnieć o tym jak wielką dojrzałością wykazała się ta książka. Życie Eragona oraz jego kuzyna zmieniło się diametralnie w tak krótkim czasie. Z chłopców przemienili się w prawdziwych walecznych mężczyzn gotowych umrzeć, by ratować ludzi których kochają. Sięgając po tę książkę początkowo spodziewałam się kolejnej, zwykłej bajki o smokach elfach i krasnoludach. Myliłam się, gdyż nie była to tylko bajka, dla mnie była to wspaniała przygoda i dobra lekcja życia. Książka wiele mnie nauczyła i będę polecała ja każdemu kogo napotkam na swej drodze. ;)

W książce urzekło mnie również to, że Christopher Paolini mimo swojego młodego wieku potrafił w tak świetny sposób opisać taką historię. Nie było w niej żadnej prostoty czy nudy. Nie pamiętam ani jednego rozdziału, który uważałam za mniej ciekawy. Z każdą chwilą książka podobała mi się coraz bardziej i bardziej. Z ręką na sercu mogę powiedzieć, że była to jedna z najlepszych książek jakie czytałam.

Bardzo podobał mi się również sposób w jaki twórca książki opisywał przeżycia bohaterów. Ich uczucia i myśli wyrażały wspaniałe emocje często była to nienawiść, smutek i cierpienie. Czułam wtedy, że cierpię razem z nimi jakbym była ich częścią.

Oczywiście muszę uwzględnić również to, że książka była przepełniona miłością. Przede wszystkim do rodziny, co bardzo mi się podobało. Książka wręcz każe nam zastanowić się nad tym, jak wspaniałą rzeczą jest dla nas rodzina i jak bardzo musimy się jej trzymać mimo częstych zrządzeń losu. Bardzo zaimponowało mi zakończenie książki, gdy Eragon dowiaduję się całej prawdy o swojej rodzinie i w pierwszej chwili ogarnia go nienawiść lecz uświadamia sobie, że ojcem nie jest ten, który go spłodził, lecz ten który wychował i sprawił, że jest teraz tak wspaniałym mężczyzną.

Wiele jeszcze można mówić o książce dla mnie jest po prostu wspaniała i bez zastanowienia daję jej maksymalną liczbę gwiazdek !


Arta esterni ono thelduin. Mor'ranr lifa unin hjarta ont. Un du evarinya ono varda !

Właśnie skończyłam czytać "Najstarszego" i jedyne o czym teraz myślę to, by jak najszybciej sięgnąć po kolejną część ! Ta książka zawładnęła moim umysłem. Sercem i duszą wciąż jestem z Eragonem, Saphirą i wszystkimi ich sojusznikami i przyjaciółmi. Książka pełna zaskakujących zwrotów akcji. Zaskakujące zakończenie. Może nie tyle całe zakończenie, co wątek związany z rodziną...