Noc przegrała z tą książką w moim wypadku doszczętnie. Niewinnie otworzyła się zapraszając do środka i nie wypuściła do rana:)
Moje pierwsze spotkanie z tym autorem ale na pewno nie ostatnie. Znalazłem w niej to co mnie fascynuje w wojnie. - Uwikłanie człowieka w świat tak brutalny i inny od tego który znał wcześniej, że aż wręcz momentami nierealny. Znalazłem również masę smaczków o religii, kobietach, radości życia, pięknie. Jest tam właściwie wszystko. Bohaterowie też jak lubię - ludzie prości acz inteligentni, bez manier tych różowomordych intelekciaków, którzy mówią wiele a w sytuacji krytycznej uwalają portki swym smrodliwym humanizmem samemu stając się otępiałym bydłem.
Jedynie trochę zastanawia mnie postawa samego autora. Dość szybko się dostosowuje. Podejrzanie szybko. W sumie Duńczyk a jakoś tak łatwo staje się Niemcem gdy Rzesza odnosi sukcesy. W niewoli w sumie też jakoś się ustawia. Cóż, zastanowiła mnie ta łatwość ale nie jest to ocena, Raz, że nie mi oceniać a dwa, że nie mam na pewno całego oglądu sprawy.
Jednak ten miałczący miejscami pacyfizm, momentami wręcz naiwny, którym momentami raczy autor, trochę mnie drażnił. Wojna jest okropma, to fakt, wojna jest złem, wojna to nieopisany ból i cierpienie ale czy może istnieć człowiek bez wojny? Czy jesteśmy zdolni do postępu bez wojny? Czy nie większość przemian społecznych była w mniejszym lub większym stopniu następstwem jakiejś wojny? Bolesne, ale osobiście uważam, że na wszystkie te pytania odpowiedź brzmi "nie, nie, tak". To cholerne przekleństwo ludzkości. Nie potrafimy nic sklecić jeśli co jakiś czas nie powyrzynamy się na wzajem. Dlatego nie znoszę bezmyślnego pacyfizmu a autor czasem nas tym raczy.
Całą reszta, narracja, historia, bohaterowie, przemyślenia (prócz tych pacyfistycznych jęków) po prostu rewelacja. Szczerze polecam.
A, tak na marginesie. Autor taki pacyfista i tak nienawidził wojny a po wojnie chciał zaciągnąć się do Legii Cudzoziemskiej:) Kobieta go jednak od tego zamiaru odwiodła (Skąd, ja to znam?:) - głupie baby:P)

Noc przegrała z tą książką w moim wypadku doszczętnie. Niewinnie otworzyła się zapraszając do środka i nie wypuściła do rana:)
Moje pierwsze spotkanie z tym autorem ale na pewno nie ostatnie. Znalazłem w niej to co mnie fascynuje w wojnie. - Uwikłanie człowieka w świat tak brutalny i inny od tego który znał wcześniej, że aż wręcz momentami nierealny. Znalazłem również masę...