Długo się zastanawiałam nad tym, czego właściwie brakowało mi w tej książce. Minęło kilka dni od kiedy odłożyłam ją na półkę po zakończonej lekturze a niedosyt wciąż pozostaje. Stąd tak niska ocena.

Do zakupu tej pozycji zachęcił mnie blurb - obietnica poruszenia tematu tzw. kobiecych spraw, które doskwierają paniom co miesiąc. Jednak wewnątrz publikacji znalazłam przekaz, którym faszeruje nas popkultura od dłuższego czasu - pochwałę samotności, zdrad i potwierdzenie, że kobieta czuć może się spełniona, tylko gdy poświęca się mężczyźnie.

Nie potrafię dostrzec w tej książeczce hołdu dla kobiecości, gdy poznaję historię Adrianny, cierpiącej na zaburzenia odżywiania po stracie męża. Poprzez anoreksję Ada manifestuje swoją miłość do nieżyjącego już partnera i obwieszcza całemu światu, że jej życie straciło sens.

"Kochanka" to opowiadanie, które zapewne wielu z czytelniczek spodobało się najbardziej, u mnie wywołało największy niesmak. Pozwolę sobie wtrącić dygresję, że odczuwanie różnych emocji, to główny motyw, dla którego sięgam na półkę. Jakąż radość z życia czerpie główna bohaterka tej historii, żyjąc pod dyktando grafiku jej kochanka?

Być może jestem zbyt surowa dla popełnionych przez pana Wiśniewskiego opowiadań. Prawdopodobnie to jedna z pierwszych oznak starzenia się. Chociaż być może moje czytelnicze gusta się wyostrzyły? Nie zachęcam was do sprawdzania samemu tej prozy, bo jest wiele ciekawszych i lepszych książek.

Długo się zastanawiałam nad tym, czego właściwie brakowało mi w tej książce. Minęło kilka dni od kiedy odłożyłam ją na półkę po zakończonej lekturze a niedosyt wciąż pozostaje. Stąd tak niska ocena.

Do zakupu tej pozycji zachęcił mnie blurb - obietnica poruszenia tematu tzw. kobiecych spraw, które doskwierają paniom co miesiąc. Jednak wewnątrz publikacji znalazłam...