Choć od zakończenia lektury minął już jakiś czas wciąż mam pewien dylemat, jak odnieść się do książki, "Mój wróg, moja miłość". Mogłoby się wydawać, że to nic trudnego napisać na temat tej niewielkich rozmiarów książki i zasadniczo tak jest, jednak jej treść, to, o czym opowiada, a co pomija, to sprawia, że nie do końca wiem, w którą stronę skierować się w swoim odniesieniu. Jednak w jakiś sposób warto się z nią zmierzyć i spróbować poddać analizie napotkane w lekturze fakty.

Nie tak dawno poznałem inną książkę i porównanie obu publikacji stanie się nieodzowne, gdyż w obu przypadkach są to spojrzenia młodych dziewczyn, łączy je to samo miasto, ten sam okres okupacji i wzmagający się terror. W mieście, w którym okupant wyjątkowo śmiało sobie poczynał, w mieście, w którym nazistowski terror był jednym z najcięższych w dziejach całej okupowanej Europy. W mieście, w którym widmo Pawiaka i alei Szucha było najgorszym z możliwych koszmarów. Również w mieście, które przetrwało obronę miasta w 1939 roku, powstanie w gettcie warszawskim w 1943 i powstanie warszawskie roku 1944.

Wspominam o tym wszystkim nie bez powodu, gdyż o ile we wspomnieniach Danuty "Wiry" Szlachetko te wszystkie odniesienia są wyraźnie przedstawione, podkreślone, omówione i w ten lub inny sposób przeżyte przez autorkę, to "Mój wróg, moja miłość" stanowi dziwną, wyalienowaną formę okupacyjnego zawieszenia w czasie. Zapiski Hanki Zach zaskakują, jednak nie tak, jak pierwotnie myślałem, że będzie.

Potrzeba było 177 stron, aby uświadomić sobie to, o czym wspominam powyżej - "Rok 1943 zaczął się fatalnie". A co w takim razie działo się w roku 1942 i jeszcze wcześniej, aż po wybuch wojny? Z pamiętnika dziewczyny z okupowanej Warszawy spływa czysta, niczym niezmącona sielanka. Owszem były lekkie animozje, problemy nastoletniej dziewczyny, były też dziwne, jak na młodą Polkę, bardzo dziwne przemyślenia o żołnierzach niemieckich marznących na froncie wschodnim w trakcie gigantycznych mrozów. Jakże dziwne odniesienie? Jakże zaskakująca w swej treści i formie myślowa podróż? (...)

Pełny tekst recenzji dostępny w poniższym linku:
http://koominek.blogspot.com/2016/10/hanka-zach-moj-wrog-moja-miosc.html

Choć od zakończenia lektury minął już jakiś czas wciąż mam pewien dylemat, jak odnieść się do książki, "Mój wróg, moja miłość". Mogłoby się wydawać, że to nic trudnego napisać na temat tej niewielkich rozmiarów książki i zasadniczo tak jest, jednak jej treść, to, o czym opowiada, a co pomija, to sprawia, że nie do końca wiem, w którą stronę skierować się w swoim...