Osoby czytające moje recenzje dość regularnie, pewnie kojarzą, iż kiedy tylko zapoznałam się z serią o braciach Benedictach, to całkowicie pokochałam te klimaty, jak równiez styl autorki. Dlatego też starałam się czytać kolejne tomy dość regularnie. Jednak od momentu wydania "Drogi do misty" a przeczytania je przeze mnie minęło dość sporo czasu. Dlaczego? Dużo obowiązków, wiele książek i ta jakoś spadła na dół listy czytelniczej. Na szczeście w końcu się za nią zabrałąm.

Tak jak w każdej części poznajemy osobę o nadzwyczajnych zdolnościach. Tym razem jest to Misty. Dziewczyna, która nie jest w stanie kłamać. Czy można to uznawać za dar?. Wszyscy wiemy, że niekoniecznie. Dlatego też powoduje to serię niefortunnych zdarzeń w jej życiu, A co za tym idzie, czyytanie o tym, było coraz to ciekawsze. I tak cała historia toczyła się dla mnie bardzo interesująco.

Ci, którzy czytali już książki Pani Stiring, zauważyli z pewnością pewną schematyczność. W każdej z nich, dziewczyna z niesamowitą zdolnością poznaje jednego z braci Benedictów, pojawia się czarny humor, a zakończenie jest zwykle podobne. I pomimo tego, że jestem w stanie z wielką łatwością przewidzieć kolejne losy bohaterów, to jest swoista magię, powodującą, że chce się czytać i poznawać dalsze losy bohaterów.

Nie wiem, czy to jest powód długiego odstępu czasu czy też charakteru tej powieści, ale jej treść podobała mi się mniej niż poprzednie tomy. Pomimo ogromnego zainteresowania tematem, nie czułam, by styl powieści skłaniał mnie do aż tak gwałtownej chęci czytania jak było w poprzednich przypadkach.

Podobało mi się samo wydanie książki. Okłądka jest zachowana w takim samym stylu jak poprzednie części, a całociowo książka dobrze komponuje się z resztą na półce. A w dodatku jakościowo jest również niczego sobie. Wygodnie leży w dłoni a połączenie stron jest staranne i dokładne/

Finalizując, książka jak najbardziej warta uwagi. Zwłaszcza, dla osób które podobnie jak ja polubiły poprzednie części serii. Osobiście już wyczekuję kolejnego tomu. Mam nadzieję, że będę z niego równie zadowolona.

Osoby czytające moje recenzje dość regularnie, pewnie kojarzą, iż kiedy tylko zapoznałam się z serią o braciach Benedictach, to całkowicie pokochałam te klimaty, jak równiez styl autorki. Dlatego też starałam się czytać kolejne tomy dość regularnie. Jednak od momentu wydania "Drogi do misty" a przeczytania je przeze mnie minęło dość sporo czasu. Dlaczego? Dużo obowiązków,...