Wydawnictwo reklamuje powieść jako "skomponowaną w wyrafinowany sposób historię o miłości, przyjaźni i zazdrości z wątkiem kryminalnym w tle". Wy tak na serio? Po pierwsze, gdzie tam jest wątek kryminalny, ja się pytam? Po drugie, jest to przewidywalna do bólu historia o patologicznej zazdrości i zdradzie. Po trzecie, tak już jest, że czytelnik świadomy tego, że książka jest tylko literacką grą, ma poważny problem, żeby się zaangażować w losy bohaterów, którzy zresztą są płascy jak wycinanki. Ani to ciekawe, ani to śmieszne, a Praga i Chiny to tylko seria zużytych klisz. Strata czasu.

Wydawnictwo reklamuje powieść jako "skomponowaną w wyrafinowany sposób historię o miłości, przyjaźni i zazdrości z wątkiem kryminalnym w tle". Wy tak na serio? Po pierwsze, gdzie tam jest wątek kryminalny, ja się pytam? Po drugie, jest to przewidywalna do bólu historia o patologicznej zazdrości i zdradzie. Po trzecie, tak już jest, że czytelnik świadomy tego, że książka...

Lekko, łatwo i przyjemnie w klimacie typowym dla naszych południowych sąsiadów. Powieści Michala Viewegha można śmiało określić wyrażeniem "czeski film": fabuła niby mocno osadzona w rzeczywistości, a jednak momentami niemalże absurdalna. Nigdy nie wiadomo, czego się człowiek może spodziewać na kolejnych stronach.

"Sprawa niewiernej (...)" - temat w literaturze ograny do granic możliwości. Zazdrosny mężczyzna wynajmuje detektywa, aby potwierdzić swoje podejrzenia w stosunku do partnerki. Co w takim miejscu można wymyślić, żeby nie wyszło banalnie? I tu zaczyna się zabawa konwencją, z której autor słynie. Każda ze stworzonych przez niego postaci to swego rodzaju ewenement, z nietypowym podejściem do życia, norm społecznych i ludzkich namiętności. Cała historia przedstawiona jest z lekkim przymrużeniem oka. Okraszona błyskotliwymi dialogami. Można by z tej krótkiej opowieści wynotować całkiem sporo zmyślnych cytatów i ciętych ripost do wykorzystania w przyszłości. Czyta się szybko i z zainteresowaniem. Nie ma tu zbędnych elementów czy rozwlekania fabuły.

Po raz kolejny Michal Viewegh kreśli obraz współczesnego czeskiego społeczeństwa w krzywym zwierciadle, przez pryzmat historii jakich wiele. Nie jest to wielka literatura - ale całkiem dobra rozrywka na jeden wieczór. Jest zabawnie, miejscami ironicznie i nieszablonowo mimo wyświechtanego tematu.

Od czasu pierwszego spotkania z autorem, kiedy to w moje ręce trafili "Uczestnicy wycieczki", powieści pana Viewegha kupuję w ciemno. Lubię ten rodzaj inteligentnego humoru i zabawy słowem. To lektury przy których można się szczerze uśmiechnąć, a jednocześnie zadumać nad trafnością spostrzeżeń i porównań do otaczającej nas rzeczywistości.

Lekko, łatwo i przyjemnie w klimacie typowym dla naszych południowych sąsiadów. Powieści Michala Viewegha można śmiało określić wyrażeniem "czeski film": fabuła niby mocno osadzona w rzeczywistości, a jednak momentami niemalże absurdalna. Nigdy nie wiadomo, czego się człowiek może spodziewać na kolejnych stronach.

"Sprawa niewiernej (...)" - temat w literaturze ograny do...

Historia ukazana w "Sprawie niewiernej Klary" sama w sobie nie jest jakoś specjalnie oryginalna czy odkrywcza. Jednak uczynienie jednego z bohaterów pisarzem i motyw pisania przez niego książki o prywatnym detektywie daje ciekawy efekt. Zresztą to nie pierwszy raz, gdy Viewegh zastosował taki zabieg. Dzięki temu raczej przewidywalna historia romansu między detektywem, a śledzoną przez niego dziewczyną swojego klienta, dostaje ciekawego twistu i pozwala czytelnikowi na własną interpretację.

Historia ukazana w "Sprawie niewiernej Klary" sama w sobie nie jest jakoś specjalnie oryginalna czy odkrywcza. Jednak uczynienie jednego z bohaterów pisarzem i motyw pisania przez niego książki o prywatnym detektywie daje ciekawy efekt. Zresztą to nie pierwszy raz, gdy Viewegh zastosował taki zabieg. Dzięki temu raczej przewidywalna historia romansu między detektywem, a...

Nic nie jest oczywiste. I jest to niewątpliwie ciekawe 😊 na dodatek po przeczytaniu i dyskusji jaka się wywiązała okazało się, iż ja uważam że skończyło się w pewien sposób a mój teść jest innego zdania, że jednak inaczej, to dopiero jest interesujące.....czytajcie :-)

Nic nie jest oczywiste. I jest to niewątpliwie ciekawe 😊 na dodatek po przeczytaniu i dyskusji jaka się wywiązała okazało się, iż ja uważam że skończyło się w pewien sposób a mój teść jest innego zdania, że jednak inaczej, to dopiero jest interesujące.....czytajcie :-)

Hahaha, fajna książeczka na co najwyżej dwa wieczory. Przyjemna komedyjka. Wciąga, serio. Nieco zawiodłam się zakończeniem, ale mimo wszystko dla rozrywki polecam Viewegha.

Hahaha, fajna książeczka na co najwyżej dwa wieczory. Przyjemna komedyjka. Wciąga, serio. Nieco zawiodłam się zakończeniem, ale mimo wszystko dla rozrywki polecam Viewegha.

Nie wiem do końca jak mam oceniać tą książkę. Fabuła taka sobie, trochę się rozłazi i dłuży. Sensacji niewiele a kryminał też żaden. Trochę nawiązań literackich i szczypta dowcipu. Całkiem intrygujące relacje bohaterów ale wszystko jakieś takie niedorobione i niedopowiedziane. Całość trochę uratowała końcówka, która dla wielu może okazać się urwana, przewidywalna, bez ładu i składu. Jednak mi się bardzo podoba! Ta groteska na lotnisku jest całkiem zręcznie skręcona. Dopatrzyłbym się również pewnej gry literackiej. Moim zdaniem autor starał się dobrze bawić przy pisaniu i zdecydowanie nie żałował przy tym wina.

Nie wiem do końca jak mam oceniać tą książkę. Fabuła taka sobie, trochę się rozłazi i dłuży. Sensacji niewiele a kryminał też żaden. Trochę nawiązań literackich i szczypta dowcipu. Całkiem intrygujące relacje bohaterów ale wszystko jakieś takie niedorobione i niedopowiedziane. Całość trochę uratowała końcówka, która dla wielu może okazać się urwana, przewidywalna, bez ładu...

Dosyć ciekawa, ale bez szaleństwa. Nie najgorsza, nie najlepsza, przeczytałam raz i raczej nie prędko o ile w ogóle do niej wrócę.

Dosyć ciekawa, ale bez szaleństwa. Nie najgorsza, nie najlepsza, przeczytałam raz i raczej nie prędko o ile w ogóle do niej wrócę.

Dłuższa opinia tutaj: --> http://czechozydek.wordpress.com/2013/02/23/michal-viewegh-sprawa-niewiernej-klary/

Dłuższa opinia tutaj: --> http://czechozydek.wordpress.com/2013/02/23/michal-viewegh-sprawa-niewiernej-klary/

Książka o zazdrości i zdradzie. Dla zazdrosnych i zdradzających. Jedni i drudzy powinni się nad sobą zastanowić po jej przeczytaniu :) A tak na poważnie to kawałek fajnej czeskiej prozy.

Książka o zazdrości i zdradzie. Dla zazdrosnych i zdradzających. Jedni i drudzy powinni się nad sobą zastanowić po jej przeczytaniu :) A tak na poważnie to kawałek fajnej czeskiej prozy.

Spodziewałam się więcej. Jak na mój gust za słaba na miano intrygi, zbyt "skomplikowana" na przyzwoitą powieść obyczajową. Taka niby autoironia moralna, która jednak w tej formie trafia może do Pana w średnim wieku przechodzącego kryzys, ale na pewno nie do mnie.

Spodziewałam się więcej. Jak na mój gust za słaba na miano intrygi, zbyt "skomplikowana" na przyzwoitą powieść obyczajową. Taka niby autoironia moralna, która jednak w tej formie trafia może do Pana w średnim wieku przechodzącego kryzys, ale na pewno nie do mnie.