Pełen optymizmu i pasji portret jednej z najlepszych polskich aktorek.

Dlaczego zdecydowała się pomagać osobom niepełnosprawnym intelektualnie, prowadzić program Anna Dymna-Spotkajmy się, założyć fundację? Błyskotliwe, czasem prowokacyjne pytania Wojciecha Szczawińskiego odsłaniają fascynującą historię życia artystki, którego naturalnym dopełnieniem jest działalność charytatywna.

Z rozmów z Anna Dymną przebija siła i mądrość kobiety doświadczonej przez los, przekonanej o własnej wartości i słuszności podjętych decyzji. Aktorka nie unika trudnych tematów: starości, utraty bliskich, ceny popularności, ale też pięknie mówi o swoim zawodzie, prawdziwych mistrzach, z którymi się zetknęła, miłości i przyjaźni. Jej głos w czasach dominacji banału i komercji brzmi ożywczo i przekonująco.

Anna Dymna działa aktualnie w:
- Narodowy Stary Teatr w Krakowie
- Telewizja
- Państwowa Wyższa Szkoła Teatralna im. Ludwika Solskiego w Krakowie gdzie jest wykładowcą.
- Fundacja „Mimo wszystko”, której jest prezesem
- Krakowski Salon Poezji
- Festiwal „Albertiana”
- Festiwal Zaczarowanej Piosenki
- Utworzenie Europejskiego Ośrodka Wczasowo-rehabilitacyjnego dla Osób Niepełnosprawnych „Spotkajmy się” w gminie Choczewo nad Bałtykiem
- Program telewizyjny „Anna Dymna- Spotkajmy się”


Jak sama twierdzi wiele propozycji nie przyjmuje ze względu na swoją zawodową dumę i na pamięć o tych wielkich, którzy nad nią pracowali: o Jarockim, Wajdzie, Grzegorzewskim, Swinarskim. Oni być może nie życzyliby sobie, żebym z ich pracy czerpała teraz zyski, reklamując mleko, proszki do prania albo prowadząc głupkowaty talk-show.

Ludzie naprawdę są dobrzy. Problem polega na tym, że wielu z nich nie potrafi uświadomić sobie drzemiącego w nich potencjału dobra. Tę Boską iskrę należy w nich dopiero rozniecić. O tym, że życzliwość i uśmiech są najbardziej skuteczną bronią w walce z ponuractwem, niechęcią albo agresją można się łatwo przekonać. W każdym zdrowym człowieku drzemie atawistyczna dobroć, którą można w nim obudzić. Zło jest tylko chorobą. Dlatego też nikogo nie wolno potępiać, wykluczać, tylko trzeba w nim szukać pozytywnych wartości. Nie ma ludzi stuprocentowo złych czy podłych. Są za to ludzie samotni, zagubieni, pokaleczeni wewnętrznie. W każdym można jednak znaleźć chociaż odrobinę dobrych uczuć.

Adaptacja Brzydkiego kaczątka i jego powiązanie z niepełnosprawnością umysłową.
Ta baśń opowiada o nich, bo niepełnosprawni są jak takie Brzydkie Kaczątka. Jedynie poznając niepełnosprawnych umysłowo, można odkryć, jak bardzo są cudowni. Pięknego łabędzia trzeba w nich dopiero zobaczyć. Nie tylko oni nas potrzebują. My, ludzie uważający siebie za normalnych, również możemy nauczyć się od nich bardzo wiele. Świat niepełnosprawnych umysłowo reprezentuje zupełnie inne wartości od naszego, z pozoru normalnego, w którym ciągle zmuszani jesteśmy do udawania czegoś, do ścigania się i ciągłego udowadniania, że jesteśmy lepsi, bardziej sprytni, mądrzejsi czy nawet bardziej urodziwi od innych. Niepełnosprawni mają niezakłamany uśmiech, prawdziwe uściski, ludzkie odruchy niezniszczone intelektem, wyrachowaniem, normami, wzorcami, nakazami. Oni naprawdę kochają i naprawdę potrzebują drugiego człowieka.

Książka napisana jest w postaci rozmowy pomiędzy Wojciechem Szczawińskim, a Anną Dymną. Sama Anna Dymna nie lubi udzielać wywiadów, ponieważ jest już nimi zmęczona. Czytelnik poznaje rozmaite oblicza Dymnej - artystki, inicjatorki słynnych Salonów Poezji w Krakowie i zaangażowanej w pomoc osobom niepełnosprawnym założycielki Fundacji "Mimo Wszystko". Spotkania ze Szczawińskim, podczas których powstawał wywiad, do książki trwały prawie rok.

Życie jest piękne… Wielu z nas ma szczęście powiedzieć to głośno i szczerze. Często jednak narzekamy na rzeczywistość. Ale rozejrzyjmy się wokół… wśród nas żyją ludzie chorzy, skrzywdzeni i zupełnie samotni. Dla nich życie jest okrutne. Niektórzy o pomoc nawet nie potrafią poprosić. W swojej bezradności nigdy nie czuli się szczęśliwi. Małymi, konkretnymi gestami możemy zmieniać nasz świat na lepszy! Nawet gdy sądzimy, że posiadamy zbyt mało, by pomagać innym…Fundacja Anny Dymnej działa zawsze konkretnie i celowo, m.in.
- utrzymują w Radwanowicach Warsztaty Terapii Artystycznej dla Osób Niepełnosprawnych Umysłowo;
- organizują Ogólnopolski Festiwal Twórczości Teatralno-Muzycznej Osób Niepełnosprawnych „Albertiana” oraz Ogólnopolski Festiwal Zaczarowanej Piosenki dla utalentowanych niepełnosprawnych wokalistów;
- budują Ośrodek Integracyjny Wczasowo-Rehabilitacyjny dla Osób Niepełnosprawnych „Spotkajmy się” w nadmorskim Lubiakowie;
- pomagają osobom niepełnosprawnym intelektualnie oraz przewlekle chorym dzieciom i dorosłym;
- pomagają w prowadzeniu biura „Studenci Studentom”, które zajmuje się chorymi i niepełnosprawnymi studentami.

Pełen optymizmu i pasji portret jednej z najlepszych polskich aktorek.

Dlaczego zdecydowała się pomagać osobom niepełnosprawnym intelektualnie, prowadzić program Anna Dymna-Spotkajmy się, założyć fundację? Błyskotliwe, czasem prowokacyjne pytania Wojciecha Szczawińskiego odsłaniają fascynującą historię życia artystki, którego naturalnym dopełnieniem jest działalność...