Najnowsze artykuły
Artykuły
Czytamy w weekend. 26 lipca 2024LubimyCzytać263Artykuły
Powstaje nowa „Lalka”! Co wiemy o ekranizacji powieści Prusa?Konrad Wrzesiński70Artykuły
Powiedz mi, gdzie jedziesz na wakacje, a powiem ci, co czytać: idealne książki na latoAnna Sierant17Artykuły
Zadaj pytanie Marii Strzeleckiej, laureatce Nagrody Literackiej WarszawyLubimyCzytać4
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Wojciech Szczawiński
![Wojciech Szczawiński](https://s.lubimyczytac.pl/upload/default-author-140x200.jpg)
4
7,1/10
absolwent filozofii, dziennikarz – aby napisać tę książkę, podjął pracę wolontariusza w hospicjum. Rozmawiał i słuchał, spisał zawikłane losy pacjentów, towarzyszył ich codziennemu życiu, cierpieniu, walce o każdy dzień.
7,1/10średnia ocena książek autora
459 przeczytało książki autora
526 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autora![Hanna Kidziak - awatar](https://s.lubimyczytac.pl/upload/avatars/18151/512944-32x32.jpg)
Sprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Warto mimo wszystko. Pierwszy wywiad rzeka
Anna Dymna, Wojciech Szczawiński
7,2 z 193 ocen
427 czytelników 35 opinii
2017
W poszukiwaniu mistrzów życia. Rozmowy o duchowości
Wojciech Eichelberger, Wojciech Szczawiński
7,3 z 44 ocen
278 czytelników 7 opinii
2009
Alchemia „Alchemika”
Wojciech Eichelberger, Wojciech Szczawiński
6,3 z 80 ocen
197 czytelników 7 opinii
2001
Najnowsze opinie o książkach autora
Myśli przy końcu drogi Wojciech Szczawiński ![Myśli przy końcu drogi](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/99000/99696/352x500.jpg)
7,5
![Myśli przy końcu drogi](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/99000/99696/352x500.jpg)
Wojciech Szczawiński poruszył w swojej książce pt. '' Myśli przy końcu drogi'' kwestię bliską naszego życiu, a szczególnie jego końca. Tak naprawdę my sami możemy zastanowić się nad naszym życiem, które jest odwieczną tajemnicą, z którą do końca nie zawsze się pomyślnie toczy, gdyż nie znamy jego przebiegu, ale mamy nad nim ciągłą kontrolę.
Autor chciał pokazać, że życie wcale nie musi być kruche bądź smutne. Miejscem, które zaznaczył, do spędzenia w nim ostatnim dni jest hospicjum będące ostatnią deską ratunku wówczas, kiedy nie mamy, gdzie się udać, a bliscy już nas nie potrzebują.
W przedstawionych historiach ludzkiego życia drzemie w tych ludziach ogromna silna wola życia, jeśli szans na przerwania już nie ma.
Ludzka śmierć jest naturalnym zjawiskiem. Życie zależy wyłącznie od samego człowieka bez względu na jego stan zdrowia.
Młody człowiek, wkraczając, w swój świat czasami nie zastanawia się nad swoim przyszłym losem, gdyż myśli o przeszłości: studiach, pracy, założeniu rodziny.
Nasze życie szykuje nam wiele niespodziewanych sytuacji. Tak naprawdę nie znamy do końca planów Pana Boga, które ma dla nas. Gdy pojawi się nieszczęście mamy pretensje najczęściej do Niego i pytamy dlaczego staliśmy się ofiarami, a nie szukamy winnych wśród samych siebie?
Należy śmierć akceptować mimo faktu, że jeszcze nie przychodzi na nią czas. Jest ona zjawiskiem naturalnym i nie należy się jej bać.
Ta książka uświadamia pokrótce nam, że to nasze życie nie musi być takie kruche.
Można zadać sobie pytanie:
Czy ja muszę przechodzić to wszystko, aby potem stawiać sobie pytanie:
Czy warto mieć własne myśli na końcu drogi swojego życia?
Każdy z nas chce, wiedzieć jak chce żyć i czy warto żyć, aby potem na końcu życia zadać sobie pytanie:
Czy ja byłam — em doskonałym?
Wystarczy, odpowiedzieć na to pytanie prostymi krótkimi słowami tak lub nie.
Książka jest przedstawiona przez autora w formie opowiadania oraz na prawdziwych i realnych przykładach z naszego życia.
Czytając tę książkę, nie pożałujecie, że do niej zaglądaliście, a dowiecie się, że tak niewiele trzeba by poznać uroki z życia pacjentów przebywających w hospicjum opisywanego przez autora.
Zdarza się nam, że do końca naszego życia nie akceptujemy słowa śmierć, gdyż nie możemy jej zrozumieć. Śmierć jest tak naprawdę blisko nas, nie zależnie czy chorujemy, czy podczas samochodowej kraksy.
W książce pt. '' Myśli przy końcu drogi'' przedstawione jest i pokazane jak ten świat z drugiej strony wygląda. Tym światem jest życie w hospicjum.
Autor w dokonały, sposób rozmawia z pacjentami, którzy znajdują się w owym hospicjum. Ich droga życia łatwa nie była. Każdy przypadek cierpienia jest inny. Ci ludzie cierpią w milczeniu i wielkim bólu, do którego się nie przyznają nigdy.
Autor bez względu na wszystko nawiązuje kontakt z każdym pacjentem. Zdarzają się sytuację, kiedy pacjenci nie chcą rozmawiać lub są za bardzo przygnębieni swoja sytuacja i nie mają ochoty na rozmowę.
Książka w doskonały sposób pokazuje obraz naszej rzeczywistości — zdrowotnej. Musimy być zdani wyłącznie na siebie.
Tam, gdzie my jesteśmy, tam są nasze myśli przy końcu drogi, jeszcze tej nie jednej, tej nieznanej.
Warto jest sięgnąć po tę książkę.
Warto mimo wszystko. Pierwszy wywiad rzeka Anna Dymna ![Warto mimo wszystko. Pierwszy wywiad rzeka](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/4561000/4561157/567147-352x500.jpg)
7,2
![Warto mimo wszystko. Pierwszy wywiad rzeka](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/4561000/4561157/567147-352x500.jpg)
Cenie Anne Dymna za dystans do siebie, znakomity warsztat aktorski oraz empatie i pokore.
"Warto mimo wszystko" dotyka nie tylko kilku watkow z kariery scenicznej, ale i kilkuletnie malzenstwo z osobowoscia wielka, niemalze geniuszem, czyli Wielawem ymnym. Odegral on role Pigmaliona, bo zawarli malzenstwo gdy miala 18-19 lat, a gdy umarl byla kobieta w rozkwicie swojej urody, komletna osobowoscia i czarujacym czlowiekiem.
Imponuje mi, ze zdecydowala sie na dziecko, ze fizyczna przemiane po ciazy- dostala pelnych ksztaltow, zaczela zmagac sie z nadwaga potrafila jakos oswoic. Sama wiem, jaki ostracyzm otoczenia wywoluja dodatkowe kilogramy, ze niestety jestesmy przywiazani do powierzchownosci i nie tolorujemy jakichs odstepstw od normy.
Anna Dymna zaraz rdoscia zycia i pozytywna energia, choc sama musiala borykac sie ze srowiem, samotnym macierzynstwem, falami hejtu w internecie. Czasem jej niepoelnosprawni intelektualnie lub fizycznie rozmowcy tez przybieraja agresywna postawe, lub trudno jej sie do nich zblizyc. Wielkim dzielem zycia jest festiwal Zaczarowanej Piosenki oraz fundacja, czy tez Albertiana. Charyzmatyczna, madra i ciepla osoba, ktora przyznaje sie takze do swojej slabosci.
Te rozmowy ucza pokory, rzucaja swiatlo na sposoby radzenia sobie z rola, wskazowki dla mloych akorow, analizuja roznice w traktowaniu tekstu sztuk 30 lat temu i obecnie. Aktorka pokazuje, dlaczego wielu mlodych aktorow jest niespelnionych, jakie maja motywacje i jak rozczarowuje ich zmudna praca w teatrze czy na filmowym planie. Duzo dowiedzialam sie o Siedlisku, " Pogodzie na jutro" czy filmie, ktory krecila krotko po smierci Dymnego. Podoba mi sie dystans do samej siebie, swojej profesji, oczekiwan czytelnika, ze aktorzy zadnych praw czy slabych chwil nie maja, nie podlegaja fizjologii, wiec dlaczego po 3 godzinach rozdawania autografow mowia "pas" albo spiesza sie na inne wazne spotkania.