Przed chwilą skończyłam czytać pierwszą część trylogii, Głos w wietrze. To piękna książka. Absolutnie warta przeczytania. Wciąga od samiutkiego początku i nie pozwala się oderwać. Jest w niej tyle wzruszających chwil, ale i takich, które nie raz przepełniają smutkiem. Bohaterowie tej powieści są aż nazbyt realni, przedstawieni bardzo dobrze. Mają swoje własne charaktery. Strasznie, ale to strasznie denerwowała mnie Julia. Szczerze mogę powiedzieć, że jej nienawidzę. Okropnie płytka osoba, której można wmówić najgorsze kłamstwo, a ona w to wszystko uwierzy. Eh, strasznie ją znielubiłam. Rozpieszczone dziecko, które wszystko chciałoby uzyskać płaczem i krzykiem, które myśli, że wszystko jest jej dane. I na dodatek niczego nie robi sama. Okropna postać. Denerwowała mnie również ta bezgraniczna wiara Hadassy w Boga. Rozumiem, że jest aż tak wielką chrześcijanką, ale to było jednak wkurzające. "Bóg jest odpowiedzią na wszystko". Super. Markusa polubiłam od samego początku.

Książka napisana wspaniałym, lekkim językiem. Czyta się szybko i lekko, przeżywając wszystko jednocześnie z bohaterami. Zakończenie mnie wmurowało, spodziewałam się czegoś troszeczkę innego. Byłam naprawdę zakończona. Uwyłam się jak nigdy. xD

Rzym w tej powieści jest bardzo fajnie przedstawiony, mamy okazję poznać jego prawdziwe oblicze. Okrutna radość ze śmierci ludzi, którzy umierali na igrzyskach. Traktowanie kobiet jako niekiedy podrzędne istoty. Zdrada, śmierć, rozkosz i cierpienie. Ciekawie przedstawiony świat. Polecam, bo warto przeczytać tę książkę, naprawdę.

Przed chwilą skończyłam czytać pierwszą część trylogii, Głos w wietrze. To piękna książka. Absolutnie warta przeczytania. Wciąga od samiutkiego początku i nie pozwala się oderwać. Jest w niej tyle wzruszających chwil, ale i takich, które nie raz przepełniają smutkiem. Bohaterowie tej powieści są aż nazbyt realni, przedstawieni bardzo dobrze. Mają swoje własne charaktery....