książka napisana jest niezwykle pięknym językiem, czytałam ją z wypiekami na twarzy. Autor porusza dosyć trudne tematy - bohater, bardzo wrażliwy człowiek, boryka się z losem, przeżywa dramaty, ale autor odpowiednią dawką subtelnego poczucia humoru potrafi rozładować napięcie, a nawet natchnąć nadzieją. Do tego niemęczące, sugestywne opisy przyrody, którą się czuje i przeżywa. Uwiódł mnie styl, język, dowcip i lotność umysłu autora.
Czasem trafia nam do ręki książka, która przedstawia historię zapierającą dech w piersiach, tak że chcemy zanurzyć się w niej po uszy i zapominamy o bożym świecie i mówimy - oto mistrz narracji; czasem trafia się pisarz, który z taką precyzją potrafi ubrać swoje myśli w słowa i co do jednego - każde słowo jest wyważone i znajduje się dokładnie na swoim miejscu - mówimy: to mistrz słowa; a czasem - chociaż naprawdę niezbyt często - zdarza się, że autor posiada obydwie umiejętności, jest erudytą, bierze na warsztat niebanalny temat, konstruuje intrygę, która się nie posypie, wkłada w historię całe swoje serce i wreszcie potrafi tchnąć życie w swoich bohaterów i wtedy powstaje książka taka jak "Książę przypływów".

książka napisana jest niezwykle pięknym językiem, czytałam ją z wypiekami na twarzy. Autor porusza dosyć trudne tematy - bohater, bardzo wrażliwy człowiek, boryka się z losem, przeżywa dramaty, ale autor odpowiednią dawką subtelnego poczucia humoru potrafi rozładować napięcie, a nawet natchnąć nadzieją. Do tego niemęczące, sugestywne opisy przyrody, którą się czuje i...