Książka ta pochłonęła mnie bez reszty. Bardzo mi się podobała, nie mogłam się oderwać. Dla mnie jedna z najlepszych powieści jakie przeczytałam. Polecam.

Książka ta pochłonęła mnie bez reszty. Bardzo mi się podobała, nie mogłam się oderwać. Dla mnie jedna z najlepszych powieści jakie przeczytałam. Polecam.

🦐 "Książę przypływów" Pata Conroya jest powieścią totalną, kompletną i zjawiskową. To historia trojga rodzeństwa, opowiadana z perspektywy jednego z braci. Tom po latach staje się architektem wspomnień z dzieciństwa, by pomóc w psychoterapii swojej siostry, która po raz kolejny podjęła próbę samobójczą. Czytelnik znajdzie tu oddaną z czułością malowniczość Karoliny Południowej spowitej słonym aromatem owoców morza, zatopi się w małomiasteczkowej atmosferze amerykańskiej prowincji lat 50. i 60. Impresjonistyczne, epickie opisy przyrody nie nużą, wręcz przeciwnie - nadają tej książce nastrój poetyckiej łagodności, rozmywając nieco mroczny cel, do którego zmierza pierwszoosobowa narracja. Podobną funkcję pełnią też dialogi - iskrzące ironią, sarkazmem i poczuciem humoru - są jak łagodny dotyk dodający otuchy przed trudnym doświadczeniem, by odwracać uwagę od nieuchronnego.
🦐 Powrót do wspomnień i rozmowa o nich z terapeutką siostry staje się dla głównego bohatera próbą pozszywania pokawałkowanej duszy. Korowód wielobarwnych bohaterów przywołany w jego opowieści może zmylić Czytelnika - za uśmiechem sprowokowanym ich ekscentryczną obecnością kryje się bowiem gorzka prawda rodzinnych sekretów uwięziona w poruszającej historii o konsekwencjach zmiażdżonego dzieciństwa.
🦐 Książka jest trudna do zdobycia, jednak warto podjąć trud poszukiwań. Dla mnie - odkrycie tego roku i jedna z lepszych powieści, jakie kiedykolwiek przeczytałam. Bardzo polecam!

🦐 "Książę przypływów" Pata Conroya jest powieścią totalną, kompletną i zjawiskową. To historia trojga rodzeństwa, opowiadana z perspektywy jednego z braci. Tom po latach staje się architektem wspomnień z dzieciństwa, by pomóc w psychoterapii swojej siostry, która po raz kolejny podjęła próbę samobójczą. Czytelnik znajdzie tu oddaną z czułością malowniczość Karoliny...

świetna książka. Wprawdzie opowiada o trudnej historii dzieciństwa, ale w niepowtarzalny sposób - piórem Pat'a Conroy'a. Mimo iż czytałam z siedem, osiem lat temu, pozostał w mojej pamięci jej klimat nierozerwalny z opisami niezwykłej przyrody. Polecam bez dwóch zdań.

świetna książka. Wprawdzie opowiada o trudnej historii dzieciństwa, ale w niepowtarzalny sposób - piórem Pat'a Conroy'a. Mimo iż czytałam z siedem, osiem lat temu, pozostał w mojej pamięci jej klimat nierozerwalny z opisami niezwykłej przyrody. Polecam bez dwóch zdań.

Przereklamowana, nierówna, z fabularnymi mieliznami.
Książka prezentuje nurt populistycznej literatury bazującej na emocjonalnej pornografii.
Giełdowy miszmasz, czego tam nie było !! Poetka ze zwichrowaną psychiką, żydowska terapeutka, przeklęte rodzeństwo z traumą z dzieciństwa, światowej sławy skrzypek impertynent, poławiacz krewetek i niespełniony biznesmen. Wszystko do bólu stereotypowe, banalne, prostackie w przekazie. Bohaterowie toporni z charakterami ciosanymi jak od tępej siekiery. Sztampa i infantylizm, symulowany dramat z napompowaną do granic absurdu, przegadaną fabułą. Ta pisanina to nic innego jak granie na niskich emocjach. Scena homoseksualnego gwałtu stała się wręcz ukoronowaniem tego koszmarnego cyrku.
"Od sasa do lasa", upchnięte wszystko co pozwoli trzymać czytelnika za pysk, mizernym szantażem emocjonalnym. Tak przerysowanej i karykaturalnej tragifarsy już dawno nie czytałem. Żeby to chociaż język był warty uwagi, a to wszystko było płytkie, pozorne, fałszywe. Nie polecam

Przereklamowana, nierówna, z fabularnymi mieliznami.
Książka prezentuje nurt populistycznej literatury bazującej na emocjonalnej pornografii.
Giełdowy miszmasz, czego tam nie było !! Poetka ze zwichrowaną psychiką, żydowska terapeutka, przeklęte rodzeństwo z traumą z dzieciństwa, światowej sławy skrzypek impertynent, poławiacz krewetek i niespełniony biznesmen. Wszystko...

Myślę, że była to za trudna książka dla mnie za dzieciaka, teraz może spojrzałbym na nią inaczej, ale jako że zapomniałem ją to w sumie nie wiem czy sięgnę znowu.

No i dorwałem się do biblioteczki domowej gdzie mamy tysiące książek...
Moja rodzicielka wysłała mi fotki książeczek które tam są i zacząłem spisywał do Lubimyczytać te które czytałem w latach 2000-2020...

Myślę, że była to za trudna książka dla mnie za dzieciaka, teraz może spojrzałbym na nią inaczej, ale jako że zapomniałem ją to w sumie nie wiem czy sięgnę znowu.

No i dorwałem się do biblioteczki domowej gdzie mamy tysiące książek...
Moja rodzicielka wysłała mi fotki książeczek które tam są i zacząłem spisywał do Lubimyczytać te które czytałem w latach 2000-2020...

Jest w tej książce wszystko; okrucieństwo, miłość, sentymentalizm, tragedia, patos....Wzrusza, przeraża, oskarża, uczy, koi.....Wzbudza wszelkie emocje, polecam!

Jest w tej książce wszystko; okrucieństwo, miłość, sentymentalizm, tragedia, patos....Wzrusza, przeraża, oskarża, uczy, koi.....Wzbudza wszelkie emocje, polecam!

Przebrnąłem, w połowie miałem chwilę zwątpienia, ale przebrnąłem. Dla jasności, to jest chyba literatura piękna, niełatwa, chociaż fabularnie wciągająca tzn mimo wszystko chciałem się dowiedzieć jak to się skończy, strasznie długa i przeważnie nudna ...gdyby wyciąć ze 200 stron przemyśleń Toma ( i odrobinę Luka),kwiecistych opisów jego motywacji, przemyśleń o przeszłości byłoby z 8 gwiazd. Pojawienie się delfina, tygrysa, żółwia, książki Renaty utrzymywało mnie przy życiu. Momentami miałem wrażenie, że czytam lekko naćpanego Johna Irvinga. Długo, może już nigdy nie sięgnę po Pata, ale sam fakt, że coś tu piszę pokazuje, że nie jset to jakaś poślednia książka.
PS: mocno mnie raził dysonans między podkreślaniem na okrągło jak straszni byli rodzice i jednocześnie jak bardzo Tom ich kocha, dla mnie nieakceptowalnie naciągane...ale ja jestem mizantropem :-)

Przebrnąłem, w połowie miałem chwilę zwątpienia, ale przebrnąłem. Dla jasności, to jest chyba literatura piękna, niełatwa, chociaż fabularnie wciągająca tzn mimo wszystko chciałem się dowiedzieć jak to się skończy, strasznie długa i przeważnie nudna ...gdyby wyciąć ze 200 stron przemyśleń Toma ( i odrobinę Luka),kwiecistych opisów jego motywacji, przemyśleń o przeszłości...

Ta ksiazka ma cos w sobie. Swietna narracja. Chetnie obejrze ekranizacje.

Ta ksiazka ma cos w sobie. Swietna narracja. Chetnie obejrze ekranizacje.

Cztery dni z Patem. Jestem "zmasakrowana" Jest mi smutno żal Historia rodziny Wingo zapada w pamięć Nie będę się rozwodzić po prostu przeczytajcie Polecam

Cztery dni z Patem. Jestem "zmasakrowana" Jest mi smutno żal Historia rodziny Wingo zapada w pamięć Nie będę się rozwodzić po prostu przeczytajcie Polecam

Jedna z lepszych powieści, jakie czytałem. Proza Conroya nie pozostawia człowieka bez refleksji.

Jedna z lepszych powieści, jakie czytałem. Proza Conroya nie pozostawia człowieka bez refleksji.