Każda wyprawa do Nymburka pod przewodnictwem Hrabala to gwarancja słodko-gorzkich doznań, niepowtarzalnego klimatu i wreszcie mozaika ludzkich do bólu charakterów.
Tym razem świat zawężony do małego miasteczka i miejscowego browaru widzimy oczami małego chłopca.
I niech Was nie zwiedzie pozornie uproszczone postrzeganie przez dziecko oraz odpowiadający mu naiwny język, bo właśnie to dziecko, wolne jeszcze od konwenansów i gotowych wzorców interpretacyjnych, bez trudu demaskuje dorosłe ciała i powodujące ich postępowaniem mechanizmy, zazwyczaj bardzo odległe od tego, co głoszą dorosłe usta.
I tak jak dzielni polscy naukowcy od lat badają zawartość cukru w cukrze, tak czeski literat z ogromnym wyczuciem wkłada do prozy poezję, pilnując ustalonych rozsądkiem (lub żołądkiem) limitów.
Jakkolwiek gawędziarsko-sentymentalny styl Hrabala zdecydowanie mi odpowiada, zdarzają się autorowi pisma bardziej i mniej trafne. Z ulgą zaliczam niniejszą powieść do tej pierwszej grupy, nie do końca zborną formę tej opinii przebiegle sprzedając Wam jako hołd dla czeskiego pisarza.

Każda wyprawa do Nymburka pod przewodnictwem Hrabala to gwarancja słodko-gorzkich doznań, niepowtarzalnego klimatu i wreszcie mozaika ludzkich do bólu charakterów.
Tym razem świat zawężony do małego miasteczka i miejscowego browaru widzimy oczami małego chłopca.
I niech Was nie zwiedzie pozornie uproszczone postrzeganie przez dziecko oraz odpowiadający mu naiwny język, bo...