Książka jest całkiem pokręcona, więc lepiej ją czytać wolno. Historia sobowtórów, których życie w pewnym momencie tak się stapia ze sobą, że trudno oddzielić już który z nich spisał ich historię, który czyje życie prowadzi. W powieści bohaterowie zadają sobie pytania na różne tematy związane z astronomią (czy istnieje jakieś ciało niebieskie między Ziemią a Księżycem), geografią medyczną (czy jest jakiś sposób, dzięki któremu można ograniczyć przestrzennie rozprzestrzenianie się dżumy), psychologią (dlaczego jesteśmy tym kim jesteśmy), hydrologią (od czego zależą pływy w Bosforze) itp. Próbują znaleźć odpowiedzi na pytania, które sami sobie zadają poprzez znane im w XVII w. naukowe metody.
Jest to historia wielopłaszczyznowa, opowiada ją sam Pamuk, jeden z bohaterów innej jego książki "Dom Ciszy" a także Wenecjanin/Hodża. Powieść niejako tłumaczy, że w życiu nic nie dzieje się przypadkowo, wszystko ma swój sens i układa się w jedną logiczną całość.

„Wielu ludziom wydaje się, że ich los nie jest z góry przesądzony, że wszystkie następujące po sobie, dotyczące ich zdarzenia są wyłącznie zbiegiem okoliczności. Mimo to, nawet oni, spoglądając po latach wstecz na swoje życie, dostrzegają, że coś, co niegdyś wydawało się im dziełem przypadku, w gruncie rzeczy było koniecznością.” Orhan Pamuk 'Biały Zamek'

Książka jest całkiem pokręcona, więc lepiej ją czytać wolno. Historia sobowtórów, których życie w pewnym momencie tak się stapia ze sobą, że trudno oddzielić już który z nich spisał ich historię, który czyje życie prowadzi. W powieści bohaterowie zadają sobie pytania na różne tematy związane z astronomią (czy istnieje jakieś ciało niebieskie między Ziemią a Księżycem),...