Ja chyba niczym główny bohater, nie pamiętam, co się z nim działo w pierwszym tomie. A przynajmniej inaczej je zapamiętałam.

Śliski budzi się w topniejącej zaspie śniegu i kompletnie nie wie, co działo się z nim przez ostatnie… pół roku. W dalszym ciągu życie go nie oszczędza. Do starych problemów doszły nowe, a każdy da dobrą cenę za jego głowę. I tu się zaczyna tworzyć pewne, „Ale…” co do drugiego tomu.

„Sopel” (pierwszy tom) był świetny. Natychmiast wepchną mnie w brutalny świat Zony i Przygranicza. Było to niesamowite przeżycie. Coś cudownego. Wędrówki, patrole, dodatkowe zlecenia, przez które główny bohater mógł zostać zabity, jakieś tajemnice… można powiedzieć, że w tamtej książce było wszystko, czego można oczekiwać od tego typu powieści i co najważniejsze miało to ład i skład.

A „Śliski”? Mnóstwo chaosu, bałaganu, przeciągnięć i co najgorsze mam wrażenie, że to wszystko bez pomysłu. Albo wręcz odwrotnie. Za dużo pomysłów. A mimo to strasznie mi się dłużyła lektura i nie raz się w niej zgubiłam. I to wcale nie było nic przyjemnego. Pomijam już nawet, że niektóre pomysły autora są całkowicie bez sensu, zwłaszcza biorąc pod uwagę informacje, jakie otrzymaliśmy w Soplu. Nawet Śliski był jakiś taki… rozciapciany. Bardziej spowolniały i melancholijny. W skrócie – brakowało mi wcześniejszego klimatu i kontynuowania historii. W zamian za to dostaliśmy coś, co chyba było tylko zwykłym zapełnieniem 600 stron, no, bo wiadomo, książki mające powyżej 500 stron są powiedźmy, że „lepiej widziane”. A jakość? No cóż…, Ale na półce ładnie wygląda…

Czy wrócę do Pogranicza? Na pewno. Choćby i z ciekawości czy autor zdążył się w porę ograną i nie zaprzepaścił majątku Sopla.

Ja chyba niczym główny bohater, nie pamiętam, co się z nim działo w pierwszym tomie. A przynajmniej inaczej je zapamiętałam.

Śliski budzi się w topniejącej zaspie śniegu i kompletnie nie wie, co działo się z nim przez ostatnie… pół roku. W dalszym ciągu życie go nie oszczędza. Do starych problemów doszły nowe, a każdy da dobrą cenę za jego głowę. I tu się zaczyna tworzyć...