Kolejna bardzo dobra książka z serii. Ta część różni się jednak od poprzednich - dużo miejsca poświęca się głównie faktycznym akcjom i manewrom na morzu, co mogłoby być odrobinę nużące, gdyby autor nie umiał sobie z tym poradzić. Patrick O'Brian jednak potrafi, nie rezygnując przy tym z dalszego rozwijania swoich postaci na wspaniale nakreślonym tle historycznym.

Kolejna bardzo dobra książka z serii. Ta część różni się jednak od poprzednich - dużo miejsca poświęca się głównie faktycznym akcjom i manewrom na morzu, co mogłoby być odrobinę nużące, gdyby autor nie umiał sobie z tym poradzić. Patrick O'Brian jednak potrafi, nie rezygnując przy tym z dalszego rozwijania swoich postaci na wspaniale nakreślonym tle historycznym.

OCENA -7/10 BARDZO DOBRA

Uwielbiam książki o morzu, mają w sobie coś niezwykłego i kuszącego, zabierają nas w odległe zakątki i tajemnicze miejsca, pozwalają uczestniczyć w niezwykłych przygodach, pływać z bohaterami po bezkresie mórz i oceanów, przeżywać z nimi troski surowego życia na morzu, przeciwstawiać się sztormom i huraganom, zupełnie jakby było się uczestnikiem wyprawy czy członkiem załogi.

Patrick O’Brian właśnie przenosi mnie w taki świat, robi to niezwykle perfekcyjnie, dba o detale, jego opisy są wiarygodne, pobudzające czytelniczą wyobraźnię, wartością dodaną jego książek jest w większości autentyczność opisywanych faktów i miejsc, to pozwala poznać nieco historii i wypełnić lukę w edukacji. Niewątpliwie jest mistrzem gatunku, należy mieć tylko nadzieję że w Polsce zostaną wydane wszystkie jego książki z tego cyklu bowiem warto je przeczytać.

„DOWÓDZTWO NA MAURITIUSIE” to kontynuacja morskiej sagi, wątek powieści oparty jest na autentycznej mało znanej kampanii na Oceanie Indyjskim w roku 1810, autor po raz kolejny wykazał się dbałością o szczegóły zarówno życia na morzu jak i na lądzie w dziewiętnastym wieku, opisując tę historię korzystał z dzienników pokładowych i meldunków walczących oficerów oraz archiwów admiralicji.

Książka godna polecenia, ale skierowana do określonej rzeszy czytelników, których interesuje taka tematyka i historia z tamtego okresu i którzy przede wszystkim kochają powieści o morzu. Pozdrawiam. Jack_

OCENA -7/10 BARDZO DOBRA

Uwielbiam książki o morzu, mają w sobie coś niezwykłego i kuszącego, zabierają nas w odległe zakątki i tajemnicze miejsca, pozwalają uczestniczyć w niezwykłych przygodach, pływać z bohaterami po bezkresie mórz i oceanów, przeżywać z nimi troski surowego życia na morzu, przeciwstawiać się sztormom i huraganom, zupełnie jakby było się uczestnikiem...

Jak do tej pory najlepsza część cyklu jaką przeczytałem. Dużo się dzieje, ciągłe zwroty akcji i świetnie pokazane zasady działania Brytyjczyków (zarówno wywiad i jak współpraca sił wojskowych) poszerzające ich kolonialne włości. Wszystko jak to u O'Briana pięknie osadzone w epoce.
No i oczywiście niezaprzeczalne walory literackie: świetnie skreśleni bohaterowie, skrzące się humorem dialogi, no i niezapomniana morska atmosfera.

Jak do tej pory najlepsza część cyklu jaką przeczytałem. Dużo się dzieje, ciągłe zwroty akcji i świetnie pokazane zasady działania Brytyjczyków (zarówno wywiad i jak współpraca sił wojskowych) poszerzające ich kolonialne włości. Wszystko jak to u O'Briana pięknie osadzone w epoce.
No i oczywiście niezaprzeczalne walory literackie: świetnie skreśleni bohaterowie, skrzące się...

ŻAGLE STAW!

Cykl O'Briana to nie żadne tam przygodowe bajanie. O jego wartości stanowi studium życia na morzu, relacji pokładowych, rutyny dalekich kursów, harówki przy żaglach i żmudnych ćwiczeń w strzelaniu do celu. Jest krew i sól morska, sztormy, pasaty i okresy dobijającej flauty - po prostu marynarski los we wszystkich swoich, nie zawsze spektakularnych, przejawach. O'Brian zdaje się znać je do najdrobniejszej drzazgi z dolnego pokładu - który zresztą zapełnia ciekawie zróżnicowaną załogą (mój absolutny faworyt to wiecznie zrzędzący steward Killick). Oczywiście nie brak jest spektakularnych bitew, gwałtownych abordaży, kapitalnie odmalowanych pojedynków na salwy burtowe, dramatycznych akcji czy całych kampanii morskich. Miejscami bywa przy tym bardzo brutalnie - na przykład kula armatnia urwie sternikowi głowę, a odłamek wypatroszy kapitański oczodół. O'Brian tworzy całą panoramę epoki wojen napoleońskich oczami oficera Royal Navy. Łącznie ze stosunkami we flocie i sztabie, jak również ze sferą życia osobistego, która jako żywo przypomina powieści Jane Austen (skądinąd właśnie ją uważał O'Brian za za największe pióro w literaturze brytyjskiej).

Podziw budzi także pieczołowite osadzenie fikcji w historii - niemal wszystkie okręty Jacka Aubreya to autentyczne jednostki, a spora część przypisanych mu akcji miała rzeczywiście miejsce. Kampania opisywana w tym tomie została przez O'Briana odtworzona w najdrobniejszych szczegółach na podstawie historycznych dokumentów, takich jak dzienniki pokładowe i księgi rozkazów. Wrażenie autentyzmu jest naprawdę ogromne.

(Cały tekst: www.zaokladkiplotem.pl)

ŻAGLE STAW!

Cykl O'Briana to nie żadne tam przygodowe bajanie. O jego wartości stanowi studium życia na morzu, relacji pokładowych, rutyny dalekich kursów, harówki przy żaglach i żmudnych ćwiczeń w strzelaniu do celu. Jest krew i sól morska, sztormy, pasaty i okresy dobijającej flauty - po prostu marynarski los we wszystkich swoich, nie zawsze spektakularnych, przejawach....

Kolejna bardzo dobra książka z przygód teamu Aubrey-Maturin. Polecam!

Kolejna bardzo dobra książka z przygód teamu Aubrey-Maturin. Polecam!

Zanów autor zafundował nam sporo wydarzeń na morzu, ale nawet pobyt bohaterów na lądzie wiąże się z aktywnym jego spędzaniem, więc prawie przez całą powieść akcja toczy się dynamicznie. Czasami tak dynamicznie, że trudno się połapać ile właściwie czasu upłynęło dla bohaterów i można się na chwilę zgubić w czasie.

Po raz kolejny okazuje się, że główny bohater zasłuży na przydomek "Szczęściarz" i niektóre fragmenty są dość przewidywalne, jeśli ktoś czytał wcześniejsze tomy, bo autor wpada w schematy. Od strony marynistycznej nie pojawia się właściwie nic nowego, postaci też powtarzają własne zachowania. No może pewną nowość stanowią "kraby" (piechota morska),ale nawet oni szybko okazują się kopią wcześniejszych zachowań marynarzy z części poprzednich. Trochę tę wtórność rekompensuje wartka akcja i zmienna sytuacja na morzu i lądzie, ale na dłuższą metę zaczyna się odnosić wrażenie, że dwóch superbohaterów nie ma sobie równych na całym świecie i gdyby Royal Navy dysponowała z czterema takimi parami, to podobnie jak załoga polskiego Rudego powielona w takiej liczbie, sami by tę wojnę wygrali.

W jednym zdaniu: wtórne względem wcześniejszych tomów, ale wartka akcja w sam raz dla miłośników powieści przygodowych i super wilków morskich na miarę XIX wieku.

Zanów autor zafundował nam sporo wydarzeń na morzu, ale nawet pobyt bohaterów na lądzie wiąże się z aktywnym jego spędzaniem, więc prawie przez całą powieść akcja toczy się dynamicznie. Czasami tak dynamicznie, że trudno się połapać ile właściwie czasu upłynęło dla bohaterów i można się na chwilę zgubić w czasie.

Po raz kolejny okazuje się, że główny bohater zasłuży na...

Kolejny tom przygód Jacka Aubreya, umieszczonych na tle historycznych wydarzeń. Bogate i przyjemne w czytaniu. Choć znowu parę rażących błędów w terminologii marynistycznej.

Kolejny tom przygód Jacka Aubreya, umieszczonych na tle historycznych wydarzeń. Bogate i przyjemne w czytaniu. Choć znowu parę rażących błędów w terminologii marynistycznej.