Jeśli ktoś ma za sobą lekturę wywiadów-rzek, jakie z profesorem Bartoszewskim przeprowadził Michał Komar, na pewno zauważy powtarzalność pewnych tematów i wypowiedzi. Są one jednak tak istotne i ubrane przez Władysława Bartoszewskiego w barwne anegdoty, że na pewno nie będzie się przy nich nudził.

Ja wysłuchałam tej książki w formie audiobooka z niesłabnącym zainteresowaniem.
Bardzo dużo miejsca autor poświęcił idei pojednania polsko-niemieckiego i skomplikowanym, bolesnym stosunkom między Polakami i Żydami. Tolerancja, zdolność do wybaczania, odrzucenie zemsty... - to moralne postawy, o których Bartoszewski pisze z wielkim zaangażowaniem.
Muszę przyznać, że podziwiam jego humanizm - jeśli człowiek, który podczas wojny przeszedł piekło obozu koncentracyjnego, potrafi zdobyć się na dystans, jasne i historiozoficzne spojrzenie na problem cierpienia, zła i przemocy, to zasługuje, moim zdaniem, na najwyższe uznanie.

Profesor wyraźnie oddziela w swoich biograficznych wspomnieniach dobro od zła, niemoc od świadomego krzywdzenia drugiego człowieka, honor od sprzedajności... Nie bawi się jednak w sędziego i nie feruje wyroków. Stara się zrozumieć tych, którzy zatracili człowieczeństwo, co nie znaczy jednak, że ich usprawiedliwia.

Moralne rozważania dotyczące ludzkich postaw obejmują również lata powojenne, aż do przełomu 1989 r. i końca XX wieku.
Bartoszewski podkreśla w tych fragmentach, jak rozczarowujące było dla znacznej części pokolenia wojennego przejęcie władzy przez komunistów, jak bolesna okazała się nowa rzeczywistość, w której byli żołnierze AK i ich bliscy trafiali do więzień, byli prześladowani i mordowani przez własnych rodaków.

Osobną część tej książki stanowią informacje na temat polskiego państwa podziemnego, jakie funkcjonowało w czasie II wojny światowej. Ten wykład, poparty osobistymi doświadczeniami i licznymi źródłami naukowymi, czyta się jak najlepszą powieść. I nic dziwnego, gdyż autor potrafi, jak mało kto, zainteresować czytelnika wszystkim, o czym mówi. A mówi w sposób prosty i jednocześnie błyskotliwy, często ubarwia wywód anegdotami politycznymi, literackimi, kulturalnymi. Jeśli dodamy do tego wspaniałą, piękną polszczyznę, mamy ucztę duchową na najwyższym poziomie.

"Warto być przyzwoitym" to książka, której wymowny tytuł mówi sam za siebie. W dzisiejszym świecie oportunizmu i degradacji wartości moralnych może stanowić swoisty przewodnik i poradnik, taki, który daje wiele do myślenia i do którego chce się wracać.

_______________________________________
Oszołomów wierzących w teorie spiskowe na temat profesora Bartoszewskiego proszę, by nie wysyłali mi maili z różnymi "odkrywczymi" linkami i innymi "sensacjami" - i tak tego nie czytam.

Jeśli ktoś ma za sobą lekturę wywiadów-rzek, jakie z profesorem Bartoszewskim przeprowadził Michał Komar, na pewno zauważy powtarzalność pewnych tematów i wypowiedzi. Są one jednak tak istotne i ubrane przez Władysława Bartoszewskiego w barwne anegdoty, że na pewno nie będzie się przy nich nudził.

Ja wysłuchałam tej książki w formie audiobooka z niesłabnącym...