Jest 1939 rok. Butni Polacy odmawiają Niemcom budowy korytarza do Prus Wschodnich. Polscy studenci wybijają szyby w ambasadzie niemieckiej w Warszawie. Berlin leży 160 km od granicy z Polską i tam Polacy chcą rozwiązać problem niemiecki, chcą także przyłączania Prus do Polski. A już od wiosny przeprowadzają mobilizację w wojsku. - Tak rozpoczyna się pierwszy rozdział tej pracy "historycznej". Normalnie wychodzi na to, że Niemcy rozpoczęły II Wojnę Światową z powodów obronnych :-).
Rozdział o Dreźnie też mnie zaciekawił. Bezbronne, cywilne miasto, na które w barbarzyński sposób zrzucono niepotrzebnie bomby. Ostatnio sporo pojawia się prac odczarowujących ten przykład męczeństwa Niemieckich cywili. I tak: 1. Nieprawda, że nie było tam fabryk zbrojeniowych (było ich mnóstwo). 2. Nieprawda że atak był niespodziewany (od końca 1944 zrzucano ulotki, że miasto będzie celem). 3. Myśliwce strzelały do cywili przy rzece (ten i inne bełkoty preparowali NRDowcy i rosjanie, którzy za wszelką cenę pokazywali zbrodnie aliantów, żeby ukrywać swoje wyczyny.
PS. Niemcy użalają się nad Dreznem, tymczasem: 1. Pierwszym miastem cywilnym bez znaczenia wojskowego, zbombardowanym w II WŚ był Wieluń, atakowany w PIERWSZYM DNIU WOJNY. 2. Jak bombardowano Drezno, po Warszawie nie było śladu, chyba że ktoś chce mówić o stosie gruzów. Tu Niemcy palili, burzyli i mordowali metodycznie i przemysłowo. Z powietrza i ziemi, paląc budynek po budynku i przeprowadzając masowe egzekucje (sama tylko Wola - ponad 65 tyś ludności cywilnej w parę dni). Może niektórzy z nich jeździli po paleniu Warszawy na urlop do rodziny w pięknym Dreźnie...

Jest 1939 rok. Butni Polacy odmawiają Niemcom budowy korytarza do Prus Wschodnich. Polscy studenci wybijają szyby w ambasadzie niemieckiej w Warszawie. Berlin leży 160 km od granicy z Polską i tam Polacy chcą rozwiązać problem niemiecki, chcą także przyłączania Prus do Polski. A już od wiosny przeprowadzają mobilizację w wojsku. - Tak rozpoczyna się pierwszy rozdział tej...