W końcu kryminał gdzie mamy skupienie się na śledztwie i brak sensacji rodem z Hollywood

W końcu kryminał gdzie mamy skupienie się na śledztwie i brak sensacji rodem z Hollywood

Fabuła ciekawa i wciągająca. Spędziłam przyjemnie czas z tą lekturą, a nie jestem wielką miłośniczką kryminałów.
Mamy tu cztery morderstwa a śledztwo prowadzi komisarz Wisting. Tym razem, jego córka Line, dziennikarka zajmuje się tematem, który splata się ze śledztwem ojca. Polecam.

Fabuła ciekawa i wciągająca. Spędziłam przyjemnie czas z tą lekturą, a nie jestem wielką miłośniczką kryminałów.
Mamy tu cztery morderstwa a śledztwo prowadzi komisarz Wisting. Tym razem, jego córka Line, dziennikarka zajmuje się tematem, który splata się ze śledztwem ojca. Polecam.

Niezwykle zagadkowe znalezisko w postaci obutej lewej ludzkiej stopy zapoczątkowuje trudne śledztwo, które sięga kilkunastu lat wstecz i wskazuje na to, że ma związek z zabójstwem policjanta sprzed lat.
I znowu Horst wymiata

Niezwykle zagadkowe znalezisko w postaci obutej lewej ludzkiej stopy zapoczątkowuje trudne śledztwo, które sięga kilkunastu lat wstecz i wskazuje na to, że ma związek z zabójstwem policjanta sprzed lat.
I znowu Horst wymiata

Trochę mniej mi się podobała. Przewidziałam sprawcę. Chociaż zakończenie było pełne emocji.

Trochę mniej mi się podobała. Przewidziałam sprawcę. Chociaż zakończenie było pełne emocji.

No żeby nie było, że tylko smęty, południowoamerykańskie rewolucje, żałoba i prześladowania, coś do odmóżdżenia totalnego 😅 #jørnlierhorst #szumowiny leżała ta książką i się kurzyła, jak 500 obok, no ale czułam potrzebę zrelaksowania się z kilkoma fikcyjnymi trupami na noc, więc kilka wieczorów i tak:

Znajdujesz odcięte stopy na plaży 🦶🔪, zawsze lewe, w retrospekcji ruch oporu z czasów IIWW , dom starców i typowy norweski 🇸🇯 raj 😀

No to bardzo prosta książka. Językowo, stylistycznie, sposobem prowadzenia narracji, ale generalnie przyzwoita pisarska robota. Nie czytałam wcześniejszych, ani późniejszych przygód Wistinga i córki, ale no, ale wspólne śledztwo z branży dziennikarstwa i policji często w książkach się udaje. 📰🕵️ Tu pomysł na fabułę wypalił. 👍

Jedyne, do czego mam zastrzeżenie, że no motywacja, dlaczego dokonano kilku morderstw, w sumie 5 czy 6, trochę potraktowana po macoszemu. Zabrakło pogłębienia psychologii zbrodniarza. 🤷
+ no takie sztampowe, że dziewczyny wolą złych chłopców 🤦‍♀️, ale żeby nie spojlerować 🙊 No ale co zrobić, za to jest opisanej dużo policyjnej roboty, biurokracji, dolegliwości zdrowotnych i wypalenia zawodowego i to się ceni.

To w sumie, powieść bardziej o cieniach bycia policjantem, niż łapaniem mordercy.

Czy polecam - raczej tak, na urlop, wolne pod palemką albo paprocią 🌴, nie na intelektualistyczne przepychanki i rozwój ducha 😉 ogólna ocena 6/10 ale odejmuję jedną gwiazdkę, w porównaniu do ostatnio czytanego Czubaja

No żeby nie było, że tylko smęty, południowoamerykańskie rewolucje, żałoba i prześladowania, coś do odmóżdżenia totalnego 😅 #jørnlierhorst #szumowiny leżała ta książką i się kurzyła, jak 500 obok, no ale czułam potrzebę zrelaksowania się z kilkoma fikcyjnymi trupami na noc, więc kilka wieczorów i tak:

Znajdujesz odcięte stopy na plaży 🦶🔪, zawsze lewe, w retrospekcji ruch...

Bardzo dobry kryminał z fatalną końcówką. Świetnie się czytało o tym żmudnym dochodzeniu, sprawdzaniu tropów wszędzie gdzie się dało. Ciekawa, skomplikowana sprawa. Dałabym 7, ale to zakończenie wszystko zepsuło. Tym razem tatuś nie ratuje Line, tylko Line tatusia.

Bardzo dobry kryminał z fatalną końcówką. Świetnie się czytało o tym żmudnym dochodzeniu, sprawdzaniu tropów wszędzie gdzie się dało. Ciekawa, skomplikowana sprawa. Dałabym 7, ale to zakończenie wszystko zepsuło. Tym razem tatuś nie ratuje Line, tylko Line tatusia.

Pierwsza moja książka tego autora. Fabuła poprowadzona ciekawie, perspektywa ojca policjanta i córki dziennikarki, która łączy się w całość... Nie jestem specjalistą w tym gatunku ale dobrze się czytało.

Pierwsza moja książka tego autora. Fabuła poprowadzona ciekawie, perspektywa ojca policjanta i córki dziennikarki, która łączy się w całość... Nie jestem specjalistą w tym gatunku ale dobrze się czytało.

Tu mamy jakby dwa śledztwa w jednym. Równolegle poznajemy tajniki pracy policji i dziennikarki. Tropią ślady "łeb w łeb". No i domysły kto zabija na koniec lektury "wzięły w łeb", bo jednak autor zaserwował mi na koniec niezły twist.

Tu mamy jakby dwa śledztwa w jednym. Równolegle poznajemy tajniki pracy policji i dziennikarki. Tropią ślady "łeb w łeb". No i domysły kto zabija na koniec lektury "wzięły w łeb", bo jednak autor zaserwował mi na koniec niezły twist.

Powieści z Williamem Wistingiem niesamowicie mnie wciągnęły, czego dowodem jest trzeci tom z rzędu.

Pan Horst chyba na stałe planuje wprowadzić duet ojca z córką. Line kolejny raz pojawia się w książce i znowu jej wkład w rozwiązanie sprawy jest duży. Tym razem komisarz musi zmierzyć się z wyrzucanymi przez fale odciętymi stopami. Na przestrzeni krótkiego czasu pojawiają się cztery lewe stopy. Makabryczne prawda? Ale „Szumowiny” to nie jest straszny kryminał. Uważam, że to niesamowita umiejętność autora, napisać książkę z takimi czynami, które jednocześnie nie przerażają. Widać po prostu zupełnie inne priorytety. W tej powieści Wisting jest trochę inny, ma swoje problemy. To znacznie utrudnia i tak trudne już śledztwo.

Autora można nazwać mistrzem detalu, mistrzem prawdziwego i realnego śledztwa. Na pewno jego ogromne doświadczenie policyjne jest tutaj kluczowe. On nie wciąga makabrycznymi opisami, ciągłymi zwrotami akcji i niesamowitymi emocjami. On wciąga prawdziwością i rzetelnością.

Styl kryminałów z Wistingiem jest bardzo specyficzny. Raczej spokojna fabuła, która ma momenty przyspieszenia, ale wielu czytelnikom może wydawać się po prostu nudna. Ale może właśnie tak wyglądają prawdziwe śledztwa? Nie wiem. Nie każdemu przypadną do gustu. Rozumiem to, każdy ma prawo do własnej opinii.

Powieść skłania do refleksji nad karą pozbawienia wolności i resocjalizacją. Czy więzienie faktycznie spełnia funkcję resocjalizacyjną, czy jeszcze bardziej demoralizuje więźnia, który wychodząc na wolność szybko może wrócić za kraty?

Nie wiem czy zrobię sobie przerwę od kolejnych tomów. Z jednej strony bardzo się wciągnąłem, a z drugiej ciężko pisać nowe opinie, gdyż schemat powieści jest bardzo podobny. Fanom typowych, drobiazgowych kryminałów polecam zapoznać się z serią.

Powieści z Williamem Wistingiem niesamowicie mnie wciągnęły, czego dowodem jest trzeci tom z rzędu.

Pan Horst chyba na stałe planuje wprowadzić duet ojca z córką. Line kolejny raz pojawia się w książce i znowu jej wkład w rozwiązanie sprawy jest duży. Tym razem komisarz musi zmierzyć się z wyrzucanymi przez fale odciętymi stopami. Na przestrzeni krótkiego czasu pojawiają...

Po raz pierwszy czytam o przygodach inspektora A jest to już 7 tom
Nie jest zła ale też mnie nie porwała fabuła
Może sięgnę po inne tomy

Po raz pierwszy czytam o przygodach inspektora A jest to już 7 tom
Nie jest zła ale też mnie nie porwała fabuła
Może sięgnę po inne tomy