Czy „ Perfekcyjne morderstwo” J. le Carre to kryminał? Niby jest trup, a nawet dwa, jest śledztwo, policja i tajny detektyw, jednak mam wrażenie, że nie o kryminalną opowieść autorowi chodziło.
W książce mamy opis trochę skostniałego społeczeństwa z tak zwanej klasy „dobrze wychowanej”, którzy traktują innych o gorszym wykształceniu ( posiadających dyplom szkoły państwowej), jako kogoś drugorzędnego. John le Carre pokazuje ludzi zamkniętych w swoim światku, niedopuszczających do zamkniętego kręgu nawet oficera prowadzącego śledztwo, traktując przedstawiciela władz z rezerwą oraz głęboką pogardą. Ci „gorsi” nie buntują się przeciwko temu, a nawet przyjmują to ze zrozumieniem, bo czyż można podejrzewać tych „dobrze wychowanych” o czyn niedozwolony. Mamy tu sporo smaczków jak odróżnić jednych od drugich, począwszy od akcentu, a skończywszy na sposobie noszenia zegarka na przegubie.
Poza tym opowieść snuta jest powoli, a każdy słowo może być ważne w rozwikłaniu zagadki. Historia jest bardziej w stylu Agaty Christie niż na przykład innego Brytyjczyka F. Forsytha.
To było moje pierwsze spotkanie z autorem znanym mi bardziej z filmowych adaptacji jego powieści, aniżeli ze słowa pisanego i wiem, że się nie zawiodłem. Na pewno wrócę do jego twórczości

Czy „ Perfekcyjne morderstwo” J. le Carre to kryminał? Niby jest trup, a nawet dwa, jest śledztwo, policja i tajny detektyw, jednak mam wrażenie, że nie o kryminalną opowieść autorowi chodziło.
W książce mamy opis trochę skostniałego społeczeństwa z tak zwanej klasy „dobrze wychowanej”, którzy traktują innych o gorszym wykształceniu ( posiadających dyplom szkoły...