Oto moja GRA O TRON!
Cudze chwalimy, swego nie znamy, sami nie wiemy co posiadamy!
Wiem zacząłem od oklepanego frazesu, ale jak tu od niego nie zacząć, kiedy czuję się trochę jak odkrywca, który znalazł białego kruka!
Drugą część powieści Ojciec i Syn dosłownie pochłonąłem, poświęciłem na nią każdą wolną chwilę, przerwy w pracy, jazda autobusem, i w trzy dni udało mi się skończyć, co ostatnio u mnie jest rzeczą wyjątkową, bardzo odpowiada mi styl pana Bunscha, jego charakterystyka postaci, próbuje nadać rys nawet tym osobom, które w powieści są tylko przelotnie, nie ma u niego ludzi złych i dobrych, są osoby z przewagą dobra lub zła, ale zawsze mamy pobudki postępowania, takiego czy innego. Moją ulubioną postacią jest tajemniczy Zbrozło. Pięknie opisy przyrody, widać że konikiem pana Karola musiała być ornitologia ;) Niesamowicie skrojone intrygi, a to wszystko w powieści o początkach państwa Polskiego! Miałem czasami wrażenie że Sapkowski musiał się wzorować na Bunschu, w szczególności pisząc Trylogię Husycką.
Te dwie powieści Karola Bunscha, które jak dotąd przeczytałem, są tak wspaniałe, że aż trudno uwierzyć że tak mało znane, akcja bije Krzyżaków na głowę, nie mówiąc już o Koronie Śniegu i Krwi czy Królach Przeklętych, a mają zaledwie 177 ocen na LubimyCzytać, więc coś tu jest nie tak!?
CZYTAJMY BUNSCHA, NAPRAWDĘ WARTO!

Oto moja GRA O TRON!
Cudze chwalimy, swego nie znamy, sami nie wiemy co posiadamy!
Wiem zacząłem od oklepanego frazesu, ale jak tu od niego nie zacząć, kiedy czuję się trochę jak odkrywca, który znalazł białego kruka!
Drugą część powieści Ojciec i Syn dosłownie pochłonąłem, poświęciłem na nią każdą wolną chwilę, przerwy w pracy, jazda autobusem, i w trzy dni udało mi się...