Spodziewałam się wiedzy na temat rytuałów, wierzeń, tradycji i historii wicca. Dostałam pełen życiorys autorki, która wybrała sobie imię brzmiące jak bardziej rozgarnięty Autobot, opisy współczesnych rytuałów stworzonych przez nią, opisy ugrupowań, których ona jest częścią, trochę bzdur na temat męskiej i żeńskiej jaźni, spirytualistyczne bajdurzenie o aurach, garść dobrych rad kapłana Faerie (bez wyjaśnienia czym jest religia Faerie), mnóstwo autopromocji jej innych książek, w których ponoć opisuje dokładniej to, co naprawdę ciekawe, a tutaj opisała po łebkach. Osobiście rzecze wątpię, czy całej tej wiedzy jest tyle, żeby trzeba było rozdzielać na kilka książek i czy naprawdę musiała wplatać we wszystko swój mało interesujący pamiętnik.
W dodatku czytałoby się to dużo przyjemniej, gdyby autorka edytowała w książce to, co przestarzałe, a nie dołączała do niej dwa rodzaje komentarzy, zajmujące tyle, co połowa właściwej treści.

Spodziewałam się wiedzy na temat rytuałów, wierzeń, tradycji i historii wicca. Dostałam pełen życiorys autorki, która wybrała sobie imię brzmiące jak bardziej rozgarnięty Autobot, opisy współczesnych rytuałów stworzonych przez nią, opisy ugrupowań, których ona jest częścią, trochę bzdur na temat męskiej i żeńskiej jaźni, spirytualistyczne bajdurzenie o aurach, garść dobrych...