Amerykańska wersja powieści "Druciarz, krawiec, żołnierz, szpieg" Johna Le Carré. I w jednej i w drugiej ważne jest pytanie "kto zdradził". I w jednej i w drugiej samotny agent próbuje znaleźć "kreta". Na tym podobieństwa kończą się.

Uwaga! Spoiler beyond this point - jakby powiedział któryś z bohaterów.

U Le Carré'go do zadania zaangażowano byłego agenta, powszechnie uznawanego za kryształowy charakter, u Steinhauera czynnego agenta, w dodatku wyraźnie zainteresowanego wynikiem dochodzenia. Śledztwo ciągnie się latami a wydział wewnętrzny naciska i oczekuje rezultatów. Do tej pory zostali wyeliminowani (rozgrzeszeni?) prawie wszyscy. Zostali tylko śledczy i jego była kochanka, która odeszła z Agencji i ułożyła sobie życie w sielankowym miasteczku na Zachodnim Wybrzeżu USA. Spotkanie tych dwojga jest osią intrygi. W książce są liczne przeskoki do czasu, kiedy przydarzyła się katastrofa i kiedy popełniono zdradę.

Śledczy jest tak pewny zwycięstwa nad swoją byłą kochanką (którą ciągle kocha, o czym wzmiankuje kilkakrotnie),że umawia "sprzątacza" do wykonania brudnej roboty. Jedyne, na czym mu zależy to nagranie przyznania się do winy. Nie docenił jednak przeciwniczki: odeszła z Agencji "totalnie", wyszła za mąż, urodziła dwójkę dzieci. W obronie rodziny, szczególnie dzieci, walczy (nawet jeśli to walka na słowa przy restauracyjnym stoliku) i wyślizguje się śledczemu. Obserwując tę walkę należy pamiętać, że jest to rozprawa między byłymi kochankami, jakaś zdegenerowana forma miłości (przynajmniej z jednej strony).

Nie zaspojluję do końca. W powieści są "terningpointy" a zakończenie nie jest jednoznaczne. Kto lubi spokojną narrację w stylu Le Carré'go, ten bez problemu poradzi sobie z tą książką. Nie jest to żadna "rakieta" ale solidne rzemiosło. Oceniam na poziom średni w ramach kategorii "thriller szpiegowski".

Amerykańska wersja powieści "Druciarz, krawiec, żołnierz, szpieg" Johna Le Carré. I w jednej i w drugiej ważne jest pytanie "kto zdradził". I w jednej i w drugiej samotny agent próbuje znaleźć "kreta". Na tym podobieństwa kończą się.

Uwaga! Spoiler beyond this point - jakby powiedział któryś z bohaterów.

U Le Carré'go do zadania zaangażowano byłego agenta, powszechnie...

"Wszystkie stare noże" jest moim pierwszym spotkaniem z Autorem i mogę stwierdzić, że było ono całkiem udane.
W zasadzie, z tak napisaną książką, miałam styczność pierwszy raz i moim zdaniem jest to udany zamysł.
Nie jest to kryminał, jak wielu by się spodziewało, lecz powieść szpiegowska, gdzie ważnym jest odkrycie, kto zdradził. Polecam lekturę!
#OlenSteinhauer, #lubimyczytac, #wszystkiestarenoze

"Wszystkie stare noże" jest moim pierwszym spotkaniem z Autorem i mogę stwierdzić, że było ono całkiem udane.
W zasadzie, z tak napisaną książką, miałam styczność pierwszy raz i moim zdaniem jest to udany zamysł.
Nie jest to kryminał, jak wielu by się spodziewało, lecz powieść szpiegowska, gdzie ważnym jest odkrycie, kto zdradził. Polecam lekturę!
#OlenSteinhauer,...

hmm.. widziałam okładkę z przodu, widziałam tytuł, zerknęłam na opis na okładce z tyłu (a powinnam była dobrze przeczytać),zasiadłam do czytania, nastawiłam się na thriller sensacyjny, na akcję, sensację i co najmniej jakieś mordobicia i... no i po kilku już w sumie stronach zorientowałam się że trafiłam jednak na całkiem coś innego (owszem, krew była, ale jako kropelki wydzieliny przy kaszleniu)...
To tak, ku uświadomieniu... mamy tu bowiem raczej psychologię, niż sensację. Niemniej jednak aż tak źle nie było.
Piękną (jak dla mnie) opinię o tej książce zamieścił (o ile jeszcze dobrze pamiętam) pewien Krzysiek w maju 2018 roku, dlatego odsyłam do niej.

hmm.. widziałam okładkę z przodu, widziałam tytuł, zerknęłam na opis na okładce z tyłu (a powinnam była dobrze przeczytać),zasiadłam do czytania, nastawiłam się na thriller sensacyjny, na akcję, sensację i co najmniej jakieś mordobicia i... no i po kilku już w sumie stronach zorientowałam się że trafiłam jednak na całkiem coś innego (owszem, krew była, ale jako kropelki...

Nie wiem o czym myslałem sięgając po tą książkę, moze stąd ta ocena.
W sumie to mało dialogów było co dla innych może być plusem dla innych minuse. Natomiast przemyśleń bohaterów jest aż za dużo moim zdaniem. (No w sumie moim zdaniem bo moja recenzja heloł)
Po 40 stronach szczerze mówiąc to zapomniałem o czym jest ta ksiazka, bo więcej było na temat zakochania a nie takiś kryminał / dramat czy sensacja.
Plusem jest to, że szybko się czyta a rozdziały są krótkie.
Największą wadą powiedziałbym (albo napisałbym) jest to, że jest chaos, wiele razy wracałem się o storne bo nie wiedziałem czy akcja w głowie się już dzieje, czy przeszłośc czy jeszcze co innego.
Książka nie ma takiego BUM! Czyta się ją lekko więc na jakiś spacer czy niedzielne popołudnie w sam raz.
Słabe 4

Nie wiem o czym myslałem sięgając po tą książkę, moze stąd ta ocena.
W sumie to mało dialogów było co dla innych może być plusem dla innych minuse. Natomiast przemyśleń bohaterów jest aż za dużo moim zdaniem. (No w sumie moim zdaniem bo moja recenzja heloł)
Po 40 stronach szczerze mówiąc to zapomniałem o czym jest ta ksiazka, bo więcej było na temat zakochania a nie takiś...

Przeszłość, która nie daje o sobie zapomnieć. Katastrofa, której skutki do dziś są odczuwalne. Dwoje ludzi, którzy kiedyś znaczyli dla siebie wiele. Wszystko się zmieniło. Ona wyjechała i założyła rodzinę, on do dziś jest samotny. Spotykają się po latach, aby wyjaśnić co tak naprawdę się stało. Kto wtedy zdradził? Czy po tylu latach będą mogli w końcu uwolnić się od dręczącej przeszłości?

Książka, którą przyjemnie się czytało, lecz niczym szczególnym nie zaskoczyła. Jeśli ktoś ma ochotę spędzić miłe popołudnie przy lekturze, to polecam.

Przeszłość, która nie daje o sobie zapomnieć. Katastrofa, której skutki do dziś są odczuwalne. Dwoje ludzi, którzy kiedyś znaczyli dla siebie wiele. Wszystko się zmieniło. Ona wyjechała i założyła rodzinę, on do dziś jest samotny. Spotykają się po latach, aby wyjaśnić co tak naprawdę się stało. Kto wtedy zdradził? Czy po tylu latach będą mogli w końcu uwolnić się od...

Kupiłam tę książkę ze względu na obiecany temat wojny w Afganistanie. Jednym zdaniem - zawiodłam się bardzo. Głównym celem tej książki było wykrycie 'sprawcy', który wydał tajny wywiad na rzecz dżihanżystów, którzy zamordowali ludzi w samolocie.
Styl pisania był niespójny, czasami było trzeba się domyślić, co autor miał na myśli. Lubię czytać zdania, które zawierają detale, szczegóły, a w tej książce zostało to pominięte. Dodatkowo, jeśli chodzi o wydawcę, to nie zadbał o to, by sprawdzić tłumacza tej książki, ponieważ nawet na odwrocie książki był jeden błąd w słowie, a w treści książki już nie wspominając, ile znaków interpunkcyjnych tłumacz zapomniał dodać. :)
Nie poruszyła mnie ta książka, jestem zawiedziona.

Kupiłam tę książkę ze względu na obiecany temat wojny w Afganistanie. Jednym zdaniem - zawiodłam się bardzo. Głównym celem tej książki było wykrycie 'sprawcy', który wydał tajny wywiad na rzecz dżihanżystów, którzy zamordowali ludzi w samolocie.
Styl pisania był niespójny, czasami było trzeba się domyślić, co autor miał na myśli. Lubię czytać zdania, które zawierają...

Trudno ocenić mi tą książkę. Po jej zakończeniu zacząłem się zastanawiać ile trzeba przeczytać, aby przestało zależeć mi na losach fikcyjnych bohaterów. Kiedy przestanę im kibicować i kiedy uodpornię się na to, że książki kończą się niekiedy tragicznie. A przecież nie po to je czytam, żeby czuć się gorzej. Czytam dlatego, aby uciec w inny = lepszy świat. Tylko okazuje się, że mój świat wcale nie jest taki zły. Książka posiada dość osobliwą formułę, ale na mnie wywarła pewne specyficzne wrażenie. Może jestem zbyt naiwny i za mało jeszcze w życiu doświadczyłem i przeczytałem, ale cieszę się, że sięgnąłem po tę pozycje. Uświadamia, że życie nie jest takie jak sobie wyobrażam i zawsze jest inny punkt widzenia. Tylko, który jest tym właściwym? I czy można komuś zaufać na tyle, aby powiedzieć mu o wszystkim, absolutnie o wszystkim? Czy życie w pięknym kłamstwie jest gorsze od prawdy, która zamieni je w piekło?

Trudno ocenić mi tą książkę. Po jej zakończeniu zacząłem się zastanawiać ile trzeba przeczytać, aby przestało zależeć mi na losach fikcyjnych bohaterów. Kiedy przestanę im kibicować i kiedy uodpornię się na to, że książki kończą się niekiedy tragicznie. A przecież nie po to je czytam, żeby czuć się gorzej. Czytam dlatego, aby uciec w inny = lepszy świat. Tylko okazuje się,...

Książka dla mnie kiepska, źle się ją czytało. Mnie nie wciągnęła ale udało mi się doczytać do końca mimo wielkiego znudzenia.

Książka dla mnie kiepska, źle się ją czytało. Mnie nie wciągnęła ale udało mi się doczytać do końca mimo wielkiego znudzenia.

Jednym słowem książka nudna, bez polotu.

Jednym słowem książka nudna, bez polotu.

Nudne doczytałem bo krutkie

Nudne doczytałem bo krutkie