„Mroczna przepowiednia” to drugi tom serii „Apollo i boskie próby” autorstwa Ricka Riordana.

W tym tomie bóg Apollo skazany przez Zeusa na bycie człowiekiem razem z dwoma innymi herosami wyrusza do Indianapolis w poszukiwaniu wyroczni i kolejnego z cesarzy Starożytnego Rzymu, który jakimś cudem przeżył aż do współczesności i ma swoje plany na brutalne przejęcie świata.

Tę serię czyta się po cyklu „Olimpijscy Herosi”, który jest doskonały, więc „Apollo..”, mimo że ma wszystkie cechy, które lubię w książkach Riordana, wypada gorzej. Ma świat, który lubię, mnóstwo nowych mitologicznych nawiązań, które mnie ciekawią, powiązania z innymi seriami autora, które są fajnymi smaczkami, jednak jakoś za dużo jest w tym samego Apollo.😂 Jego postać przechodzi przemianę i ciężko ją tak od razu polubić, co w połączeniu z tym, że jest jedynym narratorem, potrafi przytłoczyć. Riordan przyzwyczaił mnie do tego, że kocham dosłownie wszystkich bohaterów w jego książkach, a tutaj z Apollo potrzebuję więcej czasu, żeby się polubić.
https://www.instagram.com/p/C5GAM2uNv_Z/

„Mroczna przepowiednia” to drugi tom serii „Apollo i boskie próby” autorstwa Ricka Riordana.

W tym tomie bóg Apollo skazany przez Zeusa na bycie człowiekiem razem z dwoma innymi herosami wyrusza do Indianapolis w poszukiwaniu wyroczni i kolejnego z cesarzy Starożytnego Rzymu, który jakimś cudem przeżył aż do współczesności i ma swoje plany na brutalne przejęcie świata....

ogólne poczucie po książce: meh
apolla pomimo szczerych chęci nadal nie da się lubić, fabuła okej, ale momentami coś im za łatwo poszło

ogólne poczucie po książce: meh
apolla pomimo szczerych chęci nadal nie da się lubić, fabuła okej, ale momentami coś im za łatwo poszło

Z przeczytanych przeze mnie książek Ricka Riordana ta aktualnie podoba mi się naj mniej, przez pierwszą połowę strasznie się nudziłam i wciągnęłam się dopiero pod koniec, chwilami naprawdę męczyłam się czytając to mimo tego, że naprawdę uwielbiam styl pisania autora.

Z przeczytanych przeze mnie książek Ricka Riordana ta aktualnie podoba mi się naj mniej, przez pierwszą połowę strasznie się nudziłam i wciągnęłam się dopiero pod koniec, chwilami naprawdę męczyłam się czytając to mimo tego, że naprawdę uwielbiam styl pisania autora.

W 2 tomie dalej towarzyszymy Apollo w Jego misji , ale muszę przyznać , że jak dla mnie coraz słabsze te książki są. Niby w Apollo jakaś zmiana zachodzi , ale i tak nie potrafię go polubić.

W 2 tomie dalej towarzyszymy Apollo w Jego misji , ale muszę przyznać , że jak dla mnie coraz słabsze te książki są. Niby w Apollo jakaś zmiana zachodzi , ale i tak nie potrafię go polubić.

Dobra kontynuacja, autor bardzo krestywnie wplata bohaterów z poprzednich serii w fabułę, która nie nudzi i idzie do przodu. Całość standardowo okraszona poczuciem humoru Riordana, polecam wszystkim którzy czytali pierwszy tom ;)

Dobra kontynuacja, autor bardzo krestywnie wplata bohaterów z poprzednich serii w fabułę, która nie nudzi i idzie do przodu. Całość standardowo okraszona poczuciem humoru Riordana, polecam wszystkim którzy czytali pierwszy tom ;)

Kolejna część równie trzyma w napięciu co pierwsza. Rick Riordan jeszcze nie zawiódł swoich fanów, a Apolla czeka jeszcze nie jedna przygoda, zanim bóg wykona swoją misję. Trochę mnie niestety nudzi wątek ratowania świata w każdej serii, przez co książka staje się bardziej przewidywalna. W każdej książce Riordana mamy podobne misje, dlatego mam nadzieję, że kiedyś autor zaryzykuje i napisze coś zupełnie innego. Mimo iż ma swoim koncie mnóstwo świetnych historii, przeczytałabym o czymś innym niż kolejnym ratowaniu świata.

Kolejna część równie trzyma w napięciu co pierwsza. Rick Riordan jeszcze nie zawiódł swoich fanów, a Apolla czeka jeszcze nie jedna przygoda, zanim bóg wykona swoją misję. Trochę mnie niestety nudzi wątek ratowania świata w każdej serii, przez co książka staje się bardziej przewidywalna. W każdej książce Riordana mamy podobne misje, dlatego mam nadzieję, że kiedyś autor...

Tendencja wznosząca w porównaniu z pierwszą częścią, więc ocena też oczko wyżej. Nawet czasami się zaśmiałem, delikatnie. Apollo poza narzekaniem na śmiertelne ciało, zaczyna dobrze współpracować z pozostałymi postaciami, których jest tutaj całkiem sporo. Fajnie, że widać rozwój tej postaci. Zdecydowanie jestem pozytywniej nastawiony przed chwyceniem za trzecią część.

Tendencja wznosząca w porównaniu z pierwszą częścią, więc ocena też oczko wyżej. Nawet czasami się zaśmiałem, delikatnie. Apollo poza narzekaniem na śmiertelne ciało, zaczyna dobrze współpracować z pozostałymi postaciami, których jest tutaj całkiem sporo. Fajnie, że widać rozwój tej postaci. Zdecydowanie jestem pozytywniej nastawiony przed chwyceniem za trzecią część.

Ta książka podobała mi się bardziej niż pierwsza część. Było więcej akcji. Więcej bohaterów co może niektórych przytłaczać, ale jak dla mnie nie było to wcale źle wprowadzone. Jak wszystkie książki tego autora czytało mi się ją szybko i dobrze, ale jednak poprzednie serie o przygodach herosów (przed serią Apollo i boskie próby) bardziej mi się podobały.
Najbardziej denerwujący jest tutaj jednak główny bohater(Apollo),który tak naprawdę, chodź widać że się zmienia nigdy nie poradziłby sobie bez herosów. Mimo, że zmiana jest naprawdę na lepsze to uważam, że powinien też sam radzić sobie trochę z przeciwnościami losu, co jak na razie robią za niego inni, a on tak naprawdę tylko czeka na objawienie swojej boskiej mocy.
Mimo tego dużego minusa czyta się ją szybko i przyjemnie, no i oczywiście z humorem, jak w każdej książce Rick'a Riordan'a.

Ta książka podobała mi się bardziej niż pierwsza część. Było więcej akcji. Więcej bohaterów co może niektórych przytłaczać, ale jak dla mnie nie było to wcale źle wprowadzone. Jak wszystkie książki tego autora czytało mi się ją szybko i dobrze, ale jednak poprzednie serie o przygodach herosów (przed serią Apollo i boskie próby) bardziej mi się podobały.
Najbardziej...

Przyznam, że strasznie dużo czasu zajęło mi przebrnięcie przez tą częśc. Jak normalnie twórczość Riordana jest dla mnie przyjemna, to tutaj coś mi uleciało. Styl narracji dalej ten sam, ale chyba ta przygoda Apollo to już za dużo, może czasem trzeba zakończyć historię? Hm, nie wiem, ale męczyłam się, ocenę podwyższyłam z sentymentu. Oczywiście, trzeci tom czeka na półce, mam nadzieję, że będzie lepszy od tego. Za dużo postaci, zbyt chaotyczne, Meg jest dla mnie niewyraźną postacią tutaj. Czekam na dalszy rozwój wypadków.

Przyznam, że strasznie dużo czasu zajęło mi przebrnięcie przez tą częśc. Jak normalnie twórczość Riordana jest dla mnie przyjemna, to tutaj coś mi uleciało. Styl narracji dalej ten sam, ale chyba ta przygoda Apollo to już za dużo, może czasem trzeba zakończyć historię? Hm, nie wiem, ale męczyłam się, ocenę podwyższyłam z sentymentu. Oczywiście, trzeci tom czeka na półce,...

Od tej książki zaczęła się moja przygoda z cyklem "Apollo i Boskie Próby", ale szczerze, wcale nie czułem się niedoinformowany względem poprzedniej części. Książka ma dwa zasadnicze atuty. Pierwszym jest poczucie humoru Riordana, które jest widoczne w każdej książce, ale w serii o bogu Słońca jest go jeszcze więcej niż gdziekolwiek indziej. Drugi to niewątpliwie możliwość zaznajomienia się z grecką mitologią, oczywiście w okrojonej i przerysowanej formie. Na minus brak Strzelby Czechowa. Niektóre wątki względem głównej fabuły nie są niezbędne i lekko zalatuje od nich fillerem, ale nie jest to coś mocno wyczuwalnego. Książkę polecam dla każdego dziecka, nastolatka i generalnie młodszego audytorium.

Od tej książki zaczęła się moja przygoda z cyklem "Apollo i Boskie Próby", ale szczerze, wcale nie czułem się niedoinformowany względem poprzedniej części. Książka ma dwa zasadnicze atuty. Pierwszym jest poczucie humoru Riordana, które jest widoczne w każdej książce, ale w serii o bogu Słońca jest go jeszcze więcej niż gdziekolwiek indziej. Drugi to niewątpliwie możliwość...