Chciałabym móc napisać, ze druga część "Borden" była warta świeczki, ale niestety nie tym razem. Nudziłam się okrutnie i odniosłam wrażenie, ze autorka nie do końca miała pomysł jak to rozegrać, żeby wyszło bardziej ujmująco. Męczyłam się przez ponad 60% - wszystko było bardziej interesujące niż to co tutaj znalazłam. Resztę ksiażki przekartkowałam.
Co mnie zawiodło? Emma. Dziewczyna, która miałam za silną osobowość, zadziorną, pyskatą i odważną, nagle była jak ciepłe kluchy. Bez osobowości... tak jakby jej związek z Bordenem odebrał jej cały urok, indywidualizm. Z silnej kobiety stała sie uległym popychadłem bez własnego zdania.
Ponad to uważam, ze autrka nie ma drygu do prowadzenia fabuły na tle gangsterskim. Wyszło okropnie mdło, czytając nic mnie nie ruszało, tak jakbym czytała przepis na ciasto z rabarbarem - choć mniemam, iż przepis wywołałby we mnie większe emocje, bo uwielbiam rabarbar.
To tyle. Może innym się spodoba, ale dla mnie niestety to trochę za mało.

Chciałabym móc napisać, ze druga część "Borden" była warta świeczki, ale niestety nie tym razem. Nudziłam się okrutnie i odniosłam wrażenie, ze autorka nie do końca miała pomysł jak to rozegrać, żeby wyszło bardziej ujmująco. Męczyłam się przez ponad 60% - wszystko było bardziej interesujące niż to co tutaj znalazłam. Resztę ksiażki przekartkowałam.
Co mnie zawiodło? Emma....