Cudowna, egzotyczna podróż do kraju miłośników karaoke i glutaminianu sodu.
Kwiecień to najgorętszy miesiąc, a Wietnamczycy nie odróżniają nas „białych” tak samo jak my Azjatów.
Wysokie temperatury sprawiają, że dzień Wietnamczycy zaczynają dużo wcześniej niż Europejczycy. W ciągu dnia śpią, a ponownie wszystko budzi się do życia dopiero wieczorem.
To kraj gdzie bez motoru nie da się żyć. Wietnamki są niesamowicie zaborcze i zazdrosne bowiem Azjaci mają dość luźne podejście do sfery seksu, i bardzo chętnie korzystają z salonów „masażu” gdzie piękne i młode Azjatki ochoczo zrobią „ baby massage”. Zresztą turyści też uwielbiają takie salony masażu.
Wietnamczycy lubią precyzyjny system hierarchii i wojskowy dryl. Fantastycznie pracują w grupie, ale są niesamowicie emocjonalni i potrafią na wiele dni się obrażać.
Większość Wietnamczyków, w tym rybaków, nie potrafi pływać.
Im biedniejsza rodzina, tym więcej dzieci. Jak mówi wietnamskie powiedzenie „ Dzieci to bogactwo biednego człowieka”. To dzieci zajmują się później starymi rodzicami. Dzieci są wychowywane w absolutnym posłuszeństwie w stosunku do starszych, i nikt normalny nie oddaje rodzica. Rodzicami trzeba się opiekować aż do śmierci.
Wietnamczycy nie obchodzą urodzin i bardzo lubią się strzyc. W zakładzie fryzjerskim oprócz strzyżenia, Wietnamczycy robią obowiązkowe czyszczenie uszu i nakładają rybakom maseczki oczyszczające twarz z zaskórników.
Azjaci nie mają nic przeciwko symbolom faszystowskim, więc nietrudno zobaczyć motocyklistę w replice hitlerowskiego hełmu z gąpą czy ludzi w koszulkach ze swastyką na czerwonym tle.
To tylko jedne z wielu ciekawostek jakie znajdziemy w książce.
Dzięki nim poznajemy życie tego komunistycznego kraju. Gdzie chętnie przybywają turyści, zwłaszcza Rosjanie, ale też Ci którzy z dala od zachodniego, kapitalistycznego stylu życia chcą w Wietnamie spokojnie żyć popalając marihuanę.
Poza podróżniczym charakterem książki, mamy tu dużo historii tego doświadczonego w wojenne zmagania kraju. I tu już robi się poważniej.
Polecam, czyta się jednym tchem.

Cudowna, egzotyczna podróż do kraju miłośników karaoke i glutaminianu sodu.
Kwiecień to najgorętszy miesiąc, a Wietnamczycy nie odróżniają nas „białych” tak samo jak my Azjatów.
Wysokie temperatury sprawiają, że dzień Wietnamczycy zaczynają dużo wcześniej niż Europejczycy. W ciągu dnia śpią, a ponownie wszystko budzi się do życia dopiero wieczorem.
To kraj gdzie bez motoru...