To, że ktoś nosi nazwisko pisarza/podróżnika nie znaczy że sam ma dryg do pisania ( i podroży). Miałam wrażenie, że autor tylko odhacza miejsca do odwiedzenia, nie spotyka się z miejscowymi, nie jedzie na obiad bo nie ma czasu, bo musi gdzieś dojechać, a gdy tam dojeżdża to musi jechać dalej. Niewiele się dowiadujemy o odwiedzanych miejscach i ludziach ( a chyba to powinno być treścią książki i podróży) za to ciągle czytamy o tym co się w Maluchu zepsuło, jak jechał lub nie jechał. Zabrakło mi opowieści w tej relacji z jazdy autkiem. To czego tu zabrakło znalazłam w książce "Kamperem do Kabulu..."

To, że ktoś nosi nazwisko pisarza/podróżnika nie znaczy że sam ma dryg do pisania ( i podroży). Miałam wrażenie, że autor tylko odhacza miejsca do odwiedzenia, nie spotyka się z miejscowymi, nie jedzie na obiad bo nie ma czasu, bo musi gdzieś dojechać, a gdy tam dojeżdża to musi jechać dalej. Niewiele się dowiadujemy o odwiedzanych miejscach i ludziach ( a chyba to powinno...

Fiat 126p zwany w Polsce maluchem jest symbolem zmotoryzowania kraju i „gierkowskiego cudu gospodarczego”. Taki mały pojazd, który na twarzach wywołuje uśmiech. Natomiast Afryka to daleki i nieznany ląd. Wyprawa tym małym miejskim samochodzikiem do krainy lwów i tygrysów zapowiadała się, jako wielka przygoda, ale niestety jedynie się zapowiadała.

Po przeczytaniu Maluchem przez Afrykę czułam niedosyt. Miałam wrażenie, że głównym bohaterem książki jest Arkady Paweł Fiedler, a nie czarny kontynent i zielony 126p. Niestety autorowi brak „lekkości pióra”, dlatego książkę czyta się ciężko, dosłownie trzeba przez nią przebrnąć. Chociaż muszę przyznać, że jest kilka ciekawostek, jednak ogólnie, nie zachwyca. Dla mnie osobiście żenujące jest to, że samochodem w którym odbywa się podróż jest tak naprawdę pojazd włoski (widoczne logo FIAT-a),a nie polski maluszek z logo FSM.

Daję aż pięć punktów tylko, dlatego, że autor książki dojechał fiacikiem do wyznaczonego celu podróży.

Fiat 126p zwany w Polsce maluchem jest symbolem zmotoryzowania kraju i „gierkowskiego cudu gospodarczego”. Taki mały pojazd, który na twarzach wywołuje uśmiech. Natomiast Afryka to daleki i nieznany ląd. Wyprawa tym małym miejskim samochodzikiem do krainy lwów i tygrysów zapowiadała się, jako wielka przygoda, ale niestety jedynie się zapowiadała.

Po przeczytaniu Maluchem...

Przeczytałam. Niestety książka mnie nie zachwyciła. Nawet nie bardzo zainteresowała. Za dużo tu dla mnie opisów jazdy, drogi i narzekania na Krisa ;) Może to spowodowane jest tempem całej wyprawy (trochę ponad 3 miesiące przez całą Afrykę),a może stylem pisania, który zupełnie mi nie podpasował.

Przeczytałam. Niestety książka mnie nie zachwyciła. Nawet nie bardzo zainteresowała. Za dużo tu dla mnie opisów jazdy, drogi i narzekania na Krisa ;) Może to spowodowane jest tempem całej wyprawy (trochę ponad 3 miesiące przez całą Afrykę),a może stylem pisania, który zupełnie mi nie podpasował.

Przeczytam każdą pozycję o Afryce, marzę o wyjeździe do tego gorącego kraju

Przeczytam każdą pozycję o Afryce, marzę o wyjeździe do tego gorącego kraju

Wszystko bardzo fajne, ale zirytowało mnie że przy zmianie biegów w maluchu autor pisał "wkleszczam). I tak z dziesięć razy

Wszystko bardzo fajne, ale zirytowało mnie że przy zmianie biegów w maluchu autor pisał "wkleszczam). I tak z dziesięć razy

Podróż po bezdrożach Czarnego Lądu jest nie lada wyzwaniem i przygodą. Wyobraźmy sobie jednak taką podróż za kierownicą małego fiata! To dopiero wyczyn! A dokonał go autor naszej dzisiejszej książki.
Arkady Paweł Fiedler to wnuk znanego podróżnika Arkadego Fiedlera. A takie nazwisko zobowiązuje, więc pewnego dnia nasz autor również poczuł zew przygody. Postanowił podążyć śladami dziadka - do Afryki, jednak w odróżnieniu od niego, zaplanował trasę wiodącą wschodnim krańcem kontynentu. "Maluchem przez Afrykę" to chronologiczny zapis zarówno podróży jak i przygotowań do niej. Ta optymistyczna opowieść o radościach i trudach pokonywanych dzień za dniem odcinków napisana jest dość prostym językiem. Nie znajdziemy tu wyszukanej narracji, znajdziemy za to szczere emocje, pot, kurz i obolałe mięśnie. Sposób pisania tej relacji bardzo przypominał mi książkę Aleksandra Doby o jego podróży kajakiem przez Atlantyk. Niby nic szczególnego, facet cisnący się w małym fiacie, mozolnie, dzień za dniem pokonujący pustynne drogi, tropikalne trakty, a jednak lektura jest wciągająca i fascynująca. Każdemu kto kiedykolwiek podróżował z rodziną maluchem nie jest trudno wyobrazić sobie, co czuł w trasie Arkady Paweł. Do opowieści dostajemy także zestaw zdjęć, ciekawych, dobrze oddających klimat kolejnych państw. Niestety, nie zostały one umieszczone przy tekście, co zmuszało mnie do ciągłego kartkowania książki... I wszystko byłoby świetnie, gdyby nie jeden mały zgrzyt... Naszemu podróżnikowi towarzyszyła ekipa filmowa, którą zatrudnił, by nagrać relacje z drogi. W tekście książki często pojawiają się wzmianki o nieporozumieniach Arkadego z filmowcem Krisem. Wydaje się to być lekko niesmaczne i wg mnie mogło pozostać między mężczyznami.
Jeśli pragniecie przenieść się pod gorące afrykańskie słońce, poznać drogi i bezdroża, a także kilka ciekawych turystycznie miejsc na Czarnym Lądzie jest to książka dla Was.

Podróż po bezdrożach Czarnego Lądu jest nie lada wyzwaniem i przygodą. Wyobraźmy sobie jednak taką podróż za kierownicą małego fiata! To dopiero wyczyn! A dokonał go autor naszej dzisiejszej książki.
Arkady Paweł Fiedler to wnuk znanego podróżnika Arkadego Fiedlera. A takie nazwisko zobowiązuje, więc pewnego dnia nasz autor również poczuł zew przygody. Postanowił...

Jeśli ktoś się nastawia na uzyskanie mnóstwa informacji o Afryce, to się zawiedzie. Za to fani malucha powinni być zachwyceni. Mnie się ten opis zmagań z dwusuwem na afrykańskich drogach dosyć podobał, choć książka literacko jest moim zdaniem tylko poprawna.
Dodatkowa * jest "za nazwisk" i pokrewieństwo, bo książkami Arkadego Fiedlera zaczytywałam się w dzieciństwie i wczesnej młodości.

Jeśli ktoś się nastawia na uzyskanie mnóstwa informacji o Afryce, to się zawiedzie. Za to fani malucha powinni być zachwyceni. Mnie się ten opis zmagań z dwusuwem na afrykańskich drogach dosyć podobał, choć książka literacko jest moim zdaniem tylko poprawna.
Dodatkowa * jest "za nazwisk" i pokrewieństwo, bo książkami Arkadego Fiedlera zaczytywałam się w dzieciństwie i...

Jedna książka, ale też jakby dwie różne. Pierwsza relacja z życia w Afryce, druga w maluchu :) Tak liczne szczegóły dotyczące fiata 126p pewnie niektórych, zwłaszcza fanów literatury podróżniczej, zaskoczą, a może i zniechęcą . Dla mnie było to nawet zabawne połączenie. I Afryka i ten mały samochodzik są mi równie nieznane :) Może książka nie należy do fascynujących, ale jest nietypowa, a oryginalna treść to jest coś co cenię.

Jedna książka, ale też jakby dwie różne. Pierwsza relacja z życia w Afryce, druga w maluchu :) Tak liczne szczegóły dotyczące fiata 126p pewnie niektórych, zwłaszcza fanów literatury podróżniczej, zaskoczą, a może i zniechęcą . Dla mnie było to nawet zabawne połączenie. I Afryka i ten mały samochodzik są mi równie nieznane :) Może książka nie należy do fascynujących, ale...

Tytuł książki powinien brzmiec "Maluchem w pośpiechu przez Afrykę".
Chaotycznie, w pośpiechu i nudno.
3.5 miesiąca na Afrykę...przejade byle napisać książkę.

Tytuł książki powinien brzmiec "Maluchem w pośpiechu przez Afrykę".
Chaotycznie, w pośpiechu i nudno.
3.5 miesiąca na Afrykę...przejade byle napisać książkę.

Najwięcej z książki oczywiście można się dowiedzieć o maluchu. Równie dużo o afrykańskich drogach. O samej Afryce już zdecydowanie mniej. Pytanie, czy to wina autora. Większość relacji z podróży bywa pobieżna. Jeśli nie zamieszkasz gdzieś na dłuższy czas, trudno naprawdę poznać to miejsce. Ale zapał Fiedlera jest godny podziwu. Wymarzył sobie podróż i zrealizował. Gdyby tylko miał większy talent pisarski.

Najwięcej z książki oczywiście można się dowiedzieć o maluchu. Równie dużo o afrykańskich drogach. O samej Afryce już zdecydowanie mniej. Pytanie, czy to wina autora. Większość relacji z podróży bywa pobieżna. Jeśli nie zamieszkasz gdzieś na dłuższy czas, trudno naprawdę poznać to miejsce. Ale zapał Fiedlera jest godny podziwu. Wymarzył sobie podróż i zrealizował. Gdyby...