Najlepsza część ze wszystkich. Pokazuje że nie wszystko jest takie jakie się wydaje, że trzeba walczyć o to, czego się chce i polegać na intuicji oraz że każdy ma wybór - tak jak powiedział Syriusz: ludzie nie dzielą się na dobrych i śmierciożerców, każdy ma dobro i zło w sobie i to od niego zależy co wybierze. No i ten symbolizm. Miecz Gryffindora zabijający Dziedzica Slytherina (no bo niszczył horkruksy).

Chłopiec, który przeżył ma do wypełnienia misję o której wie że tylko on może ją wykonać. Dumbledore pokazał mu sposób na pokonanie Voldemorta. Nie przekazał mu jednak kluczowych informacji - gdzie można znaleźć cząstki duszy Voldemorta ani jak je zniszczyć. Bohater szukając horkruksów traci zaufanie do Dumbledore'a słysząc i czytając różne rzeczy o jego przeszłości, jest na niego wściekły, że wysłał go na misję nieuzbrojonego praktycznie w nic. Na szczęście Harry Potter ma przyjaciół z którymi udaje mu się powoli, acz sukcesywnie rozwiązywać zagadki i pokonując przeciwności, aby w końcu móc położyć kres władzy Voldemorta.

Nasuwa mi się refleksja: czy gdyby Toma Riddle'a wychowywali rodzice to by skończył w ten sam sposób? Czy raczej to nie ma nic wspólnego bo pokrewieństwo ze Slytherinem już samo w sobie sprawiło że uważał siebie za kogoś lepszego niż inni, kogoś wyjątkowego i niepowtarzalnego?

Polecam, to według mnie doskonałe ukoronowanie serii.

Najlepsza część ze wszystkich. Pokazuje że nie wszystko jest takie jakie się wydaje, że trzeba walczyć o to, czego się chce i polegać na intuicji oraz że każdy ma wybór - tak jak powiedział Syriusz: ludzie nie dzielą się na dobrych i śmierciożerców, każdy ma dobro i zło w sobie i to od niego zależy co wybierze. No i ten symbolizm. Miecz Gryffindora zabijający Dziedzica...