Wielkie zwieńczenie trylogii
W ostatniej części trylogii autor zabiera nas do oblężonej Troi. Bohaterowie znani z poprzednich części walczą tam po obu stronach barykady, niejednokrotnie przyjaciele zmuszeni są przez los walczyć przeciwko sobie. Akcja powieści nieuchronnie zmierza do tragicznego finału…
Dzieło to można zaliczyć do pogranicza powieści historycznej i fantastycznej. Autor szczegółowo odwzorowuje realia późnej epoki brązu z ówczesnym stanem cywilizacja i techniki, jednocześnie wplatając w fabułę wątki fantastyczne. Mamy tu jednak do czynienia z tzw. low-fantasy, tzn. moce i zjawiska nadprzyrodzone mają raczej marginalny charakter, ograniczają się jedynie do jednostek, stąd czytelnicy, którzy nie lubią literatury fantasy nie powinni narzekać.
Najbardziej odczuwalną i moim zdaniem również najmocniejszą stroną powieści jest tragizm losu bohaterów. Postacie, z którymi czytelnik miał okazję zżyć się w poprzednich częściach trylogii stają do końcowej walki z różnych powodów: wiedzeni poczuciem obowiązku, złożoną przysięgą, poszukiwaniem zemsty, jednak większa część z nich jest zwyczajnie zmuszona przez sytuację do opowiedzenia się po jednej ze stron. Niezależnie od tego bohaterowie, a także czytelnik, dobrze wiedzą, że na końcu drogi, którą zmierzają nie ma szczęśliwego zakończenia. Mimo to nie mają innego wyjścia, jak kroczyć dalej.
W powieści uderza jej antywojenny wydźwięk , widoczny również w poprzednich częściach trylogii. Pokój, który nastał pod rządami króla Priama, pomimo wad, pozwolił na rozwój handlu i sztuki, ludzie bogacili się dzięki wzajemnym kontaktom pomiędzy państwami. Wojna to zniweczyła – handel zamarł, rolnictwo podupadło, skarbce zostały roztrwonione na niekończące się zbrojenia, rodziny stracił sowich bliskich, żołnierze zostali okaleczani na całe życie. W ostatecznym rozrachunku nikt wojny nie wygrał – wszyscy wyszli z tej wojny osłabieni, na dodatek u granic pojawiają się nowi wrogowie - barbarzyńcy, z którymi nie ma już kto walczyć.
Dzieło to pomimo jego pewnych wad oceniam bardzo wysoko. Nastrój zbudowany przez autora pozwala nam wczuć się w fabułę, realia historyczna zostały dobrze oddane, wszystkie wątki, często szeroko rozwinięte i wychodzące daleko poza mit wojny trojańskiej są ze sobą spójnie powiązane i zakończone. Wszystko to sprawia, że jest to dzieło niewątpliwie warte uwagi.

Wielkie zwieńczenie trylogii
W ostatniej części trylogii autor zabiera nas do oblężonej Troi. Bohaterowie znani z poprzednich części walczą tam po obu stronach barykady, niejednokrotnie przyjaciele zmuszeni są przez los walczyć przeciwko sobie. Akcja powieści nieuchronnie zmierza do tragicznego finału…
Dzieło to można zaliczyć do pogranicza powieści historycznej i...